ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

..καθώς μαγείρευα, από το πουθενά και από ύψος μίσο μέτρο πάνω από εμένα έπεσε στο κεφάλι μου ένα γυάλινο μπόλ που είχα σε ένα ράφι και είχα μέσα διάφορα πράγματα. Πρέπει να ήταν πάνω από πέντε κιλά .Πόνουσα και έκλαιγα όλη η κουζίνα μέσα στα γυαλιά έτσι όπως θρυμματιστηκε. Πάω να βγώ από το χάος ζαλισμένη παταω κάτι γυαλιά και μέχρι να πάω στο μπάνιο γέμισε ο τόπος αίματα..Αφήστε ένα βιβλικό σκηνικό. Η αδερφή μου στην δουλειά, οι γονείς στο πατρικό μας στο χωριό 2 ώρες μακριά, οι φίλοι επίσης (μένω ακόμη στην πόλη που σπούδασα και έχουμε όλοι τελειώσει και ξώμεινα που λένε), αγόρι ή γκόμενος ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων ούτε για δείγμα.. Από την σημερινή περιπέτεια κατάλαβα ότι την μοναξιά καλώς ή κακώς την κουμαντάρεις..Υπάρχουν και πιο σοβαρα προβλήματα.Εγώ ας πούμε διαβάζω βλέπω ταινίες πάω βόλτες στην θάλασσα κλπ. Όμως κάτι στιγμές τετοιες νιώθεις ο πιο δυστυχής άνθρωπος του κόσμου. Παιδιά αλήθεια νόμιζα θα πέθαινα και σκεφτόμουν όσο μπορούσε να δουλέψει το ακατοικητο ότι θα πάω σαν το σκυλί στ' αμπέλι και θα με βρουν στις 10 το βράδυ και αν..(στις 3 χτύπησα) Όπως καταλάβατε ζω δεν είμαι ζόμπι απλά ήθελα να μοιραστω αυτό που έζησα...