ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Συνειδητόποιησα πόση αναισθησία και άσπλαχνια μπορεί να κρυβεται σε έναν "άνθρωπο"..Ήμουν με το αγόρι μου σε ένα απομάκρυσμενο από τον δρόμο σχετικά μέρος το οποίο φαίνεται ελάχιστα από τον κανονικό δρόμο...ήμασταν μέσα στο αμάξι με κλειστά παράθυρα και σε κάποια φάση ακούμε πολύ δυνατά νιάουρισματα και κλάψουρισματα..αμέσως βγαίνω έξω με φακό να δω από που έρχονται οι φωνές στην αρχή λέω νταξει θα είναι καμιά γάτα που θα γέννησε εδώ τα γατάκια της..και ρε παιδιά τι να δω..μια κούτα με 7!!! Ναι 7! κουταβάκια ημερών.. Που κλαίγαν..η κούτα να έχει γίνει μούσκεμα από την υγρασία.. Με έπιασε η ψυχή μου πραγματικά..πόσο αναίσθητος μπορεί να είναι αυτός που τα παράτησε εκεί;;;;πώς γίνεται να αποκαλείται άνθρωπος;;!!έχω πάθει σοκ πρώτη φορά μου συμβαίνει να δω κάτι τέτοιο..εν το μεταξύ ευτυχώς που πήγαμε εκεί γιατί σπάνια πάνε αμάξια και θα μπορούσαν κάλλιστα να είχαν ψοφήσει.. Ειλικρινά εύχομαι τα χειρότερα σε αυτόν που τα παράτησε εκεί..θα μπορούσε να στέιρωσει τον σκύλο του η να τα δώσει στην φιλοζωικη η να να να...όχι να τα αφήσει να ψοφήσουν από το κρύο..και για το στορι τέλος καλό όλα καλά φέραμε τα κουταβάκια σπίτι τα βάλαμε σε άλλη κούτα με πολλές κουβέρτες σταμάτησαν να κλαίνε και ήδη πήραμε την φιλοζωικη και θα έρθει αύριο να τα πάρει και να τα φροντίσει δυστυχώς εμείς δεν μπορούμε..καληνύχτα και δυστυχώς κάθε μέρα απογοήτευομαι όλο και περισσότερο από τους ανθρώπινο είδος