ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

διεσχιζα ενα παρκο και παρακολουθουσα εναν σκυλακο να τρεχει να πιασει το ξυλο που του ειχε πεταξει η αφεντικινα του. Και με πλημμυρισε μια ζεστασια, ενιωσα μια οικειοτητα. Και τελικα καταλαβα: Οταν εχεις αγαπησει εναν σκυλο πολυ, αγαπας ολους τους σκυλους. Βλεπεις σε καθε αλλο σκυλο κατι οικειο, κατι αναγνωρισιμο, κατι δικο σας. Χωρις να κανεις προβολες το δικο σου σκυλο πανω του. Θα αγαπας παντα ολους τους σκυλους.Σκεφτηκα πως καπως ετσι θα ειναι και με τους ανθρωπους. Οταν εχεις αγαπησει βαθια και εχεις αγαπηθει, οταν εχεις ερθει παρα πολυ κοντα με εναν αλλο ανθρωπο ετσι ωστε να τον νοιαζεσαι βαθια, αγαπας ολους τους ανθρωπους, εχεις αλλα επιπεδα κατανοησης. Τιποτα δε σε ξενιζει.Δε ξερω, τις τελευταιες μερες νιωθω μια απολυτη ηρεμια. Η ζωη μου αντικειμενικα δεν ειναι κατι σπουδαιο, πολυ κοινη, κοινοτυπη θα λεγε κανεις. Ειμαι καλα οταν ειμαι μονη μου, ειμαι καλα και οταν ειμαι με παρεα. Ειμαι αληθινη με την εκαστοτε παρεα μου, βασικο στοιχειο για μενα, που με απελευθερωνει και με βοηθαει να ζω τη στιγμη. Λεω αυτα που σκεφτομαι, δε χρειαζεται να υποκρινομαι, αγαπαω τους φιλους μου, τους εχω επιλεξει.Αλλα και αυτο να μην ειχα, δε ξερω... Νιωθω πλημμυρισμενη απο αγαπη για τη ζωη. Νιωθω καλα με τον εαυτο μου. Ζω την καθε μου στιγμη συνειδητα, ειδικα οταν βγαινω εξω απο το σπιτι απολαμβανω την καθε στιγμη εξω. Δεν το πετυχα αυτο ουτε με γιογκες, ουτε με διαλογισμους και εσωτερικες αναζητησεις. Ειναι γνωρισμα της ηλικιας αραγε; Γνωρισμα σοφιας; Δε ξερω. Ξερω πως νιωθω πληρης. Χωρις να εχω πολλα, το αντιθετο θα λεγα, εχω ελαχιστα και τιποτα δεδομενο. Δε ξερω καν πως θα ειμαι σε τρεις μηνες απο τωρα...