ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στο μετρο του Αμβούργου ημουν μαρτυρας του εξης σκηνικου: Μπαινοντας μεσα εκατσα σε ενα καθισμα και βλεπω λιγο πιο περα στο πατωμα εναν νεαρο μελαχροινο καθισμενο στο πατωμα μισοκοιμισμενο. Υπεθεσα ηταν καποιος αστεγος που βρηκε αυτο τον τρόπο να προστατευτει απτο κρυο, τον ειδα εκει κατω και στεναχωρεθηκα, δεν εκανα ομως τιποτα, σαν τι θα μπορουσα να κανω? Μετα χαθηκα σε αλλες σκεψεις. Ξυπνησα κι επεστρεψα σε αυτο τον κοσμο οταν διπλα μου συνειδητοποιησα οτι καποιος νεαρος αντρας ειχε σηκωσει τον νεαρο απτο πατωμα, τον ειχε βαλει να κατσει σε καθισμα, και εψαχνε στο πορτοφολι του και του εδωσε μια χουφτα κερματα λεγοντας του στα αγγλικα: για φαγητο, οχι για ποτο. Ακους? Για φαγητο, οχι για ποτο. Ο νεαρος αστεγος δεν ελεγε τιποτα, μονο δεχτηκε τα λεφτα και οταν εφυγε ο νεαρος που του εδωσε τα λεφτα επεστρεψε παλι στο πατωμα που καθονταν πιο πριν. Ομως ο νεαρος που του δωσε τα κερματα ειχε.κατσει λιγο πιο περα και οταν ειδε τον αστεγο παλι στο πατωμα, πηγε παλι σε αυτον και τον σηκωσε και τον εβαλε να κατσει στο καθισμα. Και του ελεγε στα αγγλικα: τα καθισματα εδω ειναι ανετα για αυτο το λογο. Να κατσεις εδω να κοιμηθεις, να χαλαρωσεις, να αραξεις. Εισαι ανθρωπος, οχι στο πατωμα, εδω. Εδω θα καθεσαι, οχι στο πατωμα, εισαι ανθρωπος. Ο καημενος ο αστεγος παλι δεν ελεγε τιποτα. Ηταν λερωμενα τα ρουχα του και μυριζε, ισως γιαυτο δεν ηθελε να κατσει στα καθισματα, ισως ντρεποταν εμας τους καθαρους, ισως φοβοταν την αντιδραση μας, ισως δεν ηθελε να λερωσει τα καθισματα. Ισως καποιος να τον ειχε διωξει πιο πριν. Μετα απο λιγο τον ρωταει ο τυπος καπνιζεις? Ο αστεγος κουνισε το κεφαλι καταφατικα. Και ο τυπος εβγαλε απτο πακετο του μια χουφτα τσιγαρα και του τα εδωσε. Του λεει βαλτα καπου στεγνα να μη.βραχουν. κι εκατσε τελικα απεναντι του. Τη συνεχεια την εχασα γιατι επρεπε να κατεβω, μαλιστα ειχα απορροφηθει τοσο πολυ απο το σκηνικο που ειχα χασει τη σταση που έπρεπε να κατεβω. Παιδια συγκινηθηκα. Ακομα κι επιτιδες να το κανε ο τυπος για να τραβηξει την προσοχη μας το εκανε για τους σωστους λογους. Οσο υπαρχουν ανθρωποι σαν αυτον υπαρχει ελπιδα. Εγω αυτο τον τυπο χωρις να τον ξερω σχεδον τον ερωτευτηκα, θα ηθελα να τον γνωρισω.