ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με αφορμή μια εξομολόγηση που διάβασα για την διαφορετικότητα θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας και τη δική μου εμπειρία όντας "διαφορετικός".Έχω γεννηθεί με αναιμία, με αποτέλεσμα το δέρμα μου να είναι πολύ άσπρο. Αυτό σε συνδυασμό με το μακρόστενο πρόσωπο μου και τα έντονα, ανοιχτόχρωμα, μάτια μου, με κάνουν να φαίνομαι "διαφορετικός".Η εμφάνιση μου πάντα έδινε αφορμές στους άλλους για να με αποκαλούν βρικόλακα, κουασιμόδο ή γενικότερα τέρας.Έχω προσέξει πως ο κόσμος με κοιτάζει παράξενα όταν είμαι έξω και πολλές φορές γελάνε μαζί μου. Επίσης έχω προσέξει την διαφορετικότητα με την οποία με αντιμετωπίζουν είτε οι φίλοι, είτε οι κοπέλες είτε ακόμα και στα επαγγελματικά θέματα.Η γενικότερη αντιμετώπιση που έχω είναι σαν να είμαι ένα τέρας.Δεν επέλεξα την εμφάνιση που έχω ωστόσο καθημερινά κρίνομαι από αυτήν. Βλέπω πως η πλειοψηφία θεωρεί δεδομένο και σωστό πως όταν είσαι "άσχημος" ή "διαφορετικός" αξίζεις την κοινωνική απομόνωση και τα αρνητικά σχόλια.Για πολλούς υπάρχουν ακόμα και > όπως "η χοντρή δεν πρέπει να φοράει κολάν", "ο κοντός δεν μπορεί να έχει ψηλή γυναίκα", "ο ομοφυλόφιλος έχει ψυχολογικά" και άλλα.Στην πραγματικότητα όμως δεν είμαι διαφορετικός, είμαι μια πιθανότητα. Γεννήθηκα με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά σε έναν κόσμο που τα θεωρεί διαφορετικά. Δεν γράφω αυτήν την εξομολόγηση για να λάβω θετικά σχόλια και μηνύματα αυτοπεποίθησης.Την γράφω ως υπενθύμιση.Πριν γελάσεις με την "διαφορετικότητα" κάποιου, πριν αδιαφορήσεις σε περιστατικά τραμπουκισμού και γενικότερα πριν αφουγκραστείς τις απόψεις των τραμπούκων σκέψου το εξής.Σήμερα ο διαφορετικός είμαι εγώ. Είμαι μια πιθανότητα, όπως μια πιθανότητα ίσως αύριο είναι το παιδί σου. Μια πιθανότητα που μετά από ένα ατύχημα ή ένα πρόβλημα υγείας μπορεί να είσαι και εσύ!Είμαι και εγώ άνθρωπος και αξίζω τις ίδιες ευκαιρίες με εσένα!Μην περιμένεις το πρόβλημα να σου χτυπήσει την πόρτα για να το λύσεις γιατί τότε θα είναι πολύ αργά...