ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μέχρι χθες αμφιταλαντευόμουν ανάμεσα στην αδιαφορία και το ενδιαφέρον σου. Δεν ξέρω αν υπήρξε κάτι από τα δύο... Μπορεί και τίποτα. Αλλά πολλές φορές πιέζω τις καταστάσεις και πιάνομαι από ένα γέλιο, μια κίνηση, ένα νεύμα, για να επιβεβαιώσω αυτό που ενδόμυχα θέλω... Αδιέξοδο, βέβαια, που όμως δίνει στη ζωή το νόημα που μπορεί να είχε χάσει. Νόημα στην αρχή, κενό στη συνέχεια...Σήμερα όμως είναι μια νέα μέρα. Η μέρα που πήρα την απόφαση ότι δεν μπορώ να παγιδεύομαι περισσότερο στις επιθυμίες μου. Η μέρα που με έφερε πίσω στην πραγματικότητα, είτε τα συναισθήματά σου ήταν πραγματικά, είτε ανύπαρκτα... Η μέρα που με έκανε να γυρίσω πίσω στην αισιόδοξη και δυναμική πλευρά μου. Είναι ανυπόφορο να βλέπω τη ζωή μέσα από τα δικά σου μάτια. Πρέπει να τη δω μέσα από τα δικά μου. Να τη νιώσω με συναισθήματά μου. Να τη ζήσω με την πνοή μου. Αλλιώς δεν παίρνω ανάσα... Εσύ παίρνεις τις αποφάσεις σου κι εγώ τις δικές μου. Σήμερα είναι μια νέα μέρα. Καλημέρα!Πρωινές σκέψεις, Γ. 28