ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Απτη δουλειά σκεφτομουν ποσο θα ηταν ολα διαφορετικα αν ησουν εδω... Θα με περιμενες εξω απο τη δουλεια γιατι αργησα να φυγω και θα καναμε τη διαδρομη ως το κεντρο μαζι. Θα μου μιλουσες, θα με ρωτουσες για τη δουλεια, θα με ακουγες προσεχτικα και θα αντιδρουσες ενεργα στα λογια μου. Θα με πειραζες. Εγω θα ειχα ματια μονο για σενα και ενα μονιμο χαμογελο στα χειλη. Θα γελουσα. Θα σταματουσαμε στη γεφυρουλα να χαζεψουμε λιγο και γω θα κολλουσα πανω σου και θα σε φιλουσα. Θα χωνομουν στη λακουβιτσα του λαιμου σου και θα χωνα τη μυτη μου στα μουσια σου και θα επαιρνα μια τζουρα απτη μυρωδια του δερματος σου. Θα καναμε ο,τι κανουν ολα τα ζευγαρια την παρασκευη το βραδυ. Καπου ησυχα για ενα ποτακι. Μια βολτα. Και μετα σπιτι. Θα σου εκανα ερωτα. Θα ξεχνιομασταν απολο τον κοσμο στο κρεβατι μας. Εγω και συ γυμνοι μεσα στα σεντονια. Να μη χορταινω το σωμα σου. Αυτο που δε θα χαρω ποτε ξανα, δε θα δω ποτε ξανα. Περπατουσα μονη, κανεις τριγυρω, και συνειδητοποιησα οτι δεν τολμαω ουτε δυνατα να σου μιλησω. Σου μιλω ψιθυριστα ακομα και οταν ειμαι μονη μου. Σαν να φοβαμαι μη με ακουσει κανεις. Μην ανακαλυψει το μυστικο μου. Δε θα σε μοιραστω ποτε με κανεναν. Ο,τι εισαι για μενα εισαι για μενα και θα μεινει μεταξυ μας. Οχι απο ντροπη. Απλα καποια πραγματα ειναι μονο για δυο, οχι για παραπανω. Στους δυο τριτος δε χωρει και δε θα βαζα τριτο αναμεσα μας....Θυμηθηκα που ηθελες να χαθουμε μαζι στους δρομους του Βερολίνου... ποσο πολυ σε αγαπω για ολα οσα εισαι...