ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γνωριστήκαμε πριν 25 χρόνια στο νηπιαγωγείο. Την πρώτη μέρα κ οι δυο ''μαζεμένες'' καθόμασταν χωριστά, κι η μαμά σου, σου είπε, ''γιατί δε πας να παίξεις με εκείνο το κοριτσάκι?'' Και από τότε καθόμασταν πάντα μαζί, στο ίδιο θρανίο, για 13 χρόνια.Στην αρχή από αγάπη και εξάρτηση και αργότερα από συνήθεια..Θυμάσαι? Τότε στο νήπιο που σου έλεγα να μην ακουμπάς στις κουπίτσες του καφέ, όταν κάνουμε ότι πίνουμε μήπως και δεν είναι καθαρές.. Πιο μετά στο δημοτικό.. τι να πρωτοθυμηθώ..πόσες σκανταλιές.. Στο γυμνάσιο όταν είχες τις πρώτες σου ανησυχίες για την εμφάνισή σου και με παρότρυνες και εμένα να δοκιμάζω πούδρες και μολύβια.. Πόσα μεσημέρια, πόσα απογεύματα σπίτι σου, πόσες ατέλειωτες ώρες γέλιου! Αλλά και άγχη και προβλήματα, δικά μας και των γονιών μας.. όλα τα συζητούσαμε. Όλα τα λέγαμε μεταξύ μας, εσύ μοιραζόσουν πιο πολλά, γιατί εγώ ήμουν λίγο κλειστή, δεν ανοιγόμουν και τώρα που το σκέφτομαι έχω την αίσθηση ότι σε πείραζε αυτό, όμως το έκανα γιατί νόμιζα ότι θα με κριτικάρεις και φοβόμουν καμιά φορά..Μεγαλώσαμε μαζί, αλλάξαμε μαζί.. Αλλάξαμε τόσο, που πια δεν ταιριάζουμε καθόλου. Εσύ μετά τη νευρική ανορεξία, εγώ μετά την κατάθλιψη.. Σα να έγινες πικρόχολη και επικριτική.. κάθε φορά που βρισκόμασταν αφότου τελειώσαμε το σχολείο, μου μαύριζες την καρδιά και δε σε άντεχα πια. Έχω γίνει και εγώ εύθικτη και δε δείχνω ανοχή σε τίποτα.. ο συνδυασμός μας είναι ακατάλληλος..Έχουμε να μιλήσουμε 1,5 χρόνο και όταν είδα το προσκλητήριο που έδωσες στην αδερφή μου, δεν απόρησα που δεν είπες κάτι σε μένα. Πριν λίγο όμως έμαθα, ότι ήμουν καλεσμένη και εγώ. Η αδερφή μου, δε μου ανέφερε τίποτα τόσον καιρό.Και δε φαντάζεσαι πόσο στενοχωρήθηκα που έχασα την ευκαιρία να έρθω στο γάμο σου. Μπορεί να μην κάνουμε πια παρέα, αλλά ξέρουμε η μια την άλλη σε όλη μας τη ζωή σχεδόν. Σε εμένα έλεγες μικρή πώς θες να είναι ο γάμος σου, το νυφικό σου, ποια τραγουδίστρια θα 'θελες στο γλέντι, μαζί παίζαμε ''μ' αυτό θα σε πάνε στο γάμο σου'' όταν βλέπαμε κάποιο αστείο αυτοκίνητο και τώρα δε θα το δω, εγώ ξέρω για τα πρώτα σου φλερτ και τα πρώτα σου αγόρια μέχρι που βρήκες το καλύτερο παιδί και το παντρεύεσαι τώρα.Θα ήθελα πολύ να σε δω σήμερα όμορφη και χαρούμενη, να σου ευχηθώ από κοντά, να ζήσετε ευτυχισμένοι με τον άντρα σου! Ήθελα πολύ να ευχηθώ και στους δικούς σου, στη μάνα σου...Στενοχωριέμαι για το πώς γίναμε και που δε με κάλεσες η ίδια, για το ότι δε μου είπε τίποτα η αδερφή μου.. και θυμάμαι που έλεγες όταν περπατούσαμε έφηβες μπροστά από από το δημοτικό σχολείο, '' Από εδώ περπατούσαμε μικρές μαζί, περπατάμε και τώρα. Μας φαντάζομαι πιο μεγάλες να περνάμε από αυτό το δρόμο πάλι μαζί, και μετά μαζί με τους άντρες μας και πιο μετά με τα παιδιά μας''.Να είστε τυχεροί, γεροί και ευτυχισμένοι καλή μου.Σ.