8.3.2015 | 23:55
σημερα σε σκεφτομουν πολυ αρκουδακι μου (ναι για σενα ειναι)
σκεφτομουν για ποιο λογο εφυγες και παλι ετσι χωρις λογο και αιτια,για ποιο λογο εχεις τοσους τοιχους υψωμενους και δε θελησες ποτε να με νιωσεις και να με ακουσεις και να ακους μονο τον εαυτο σου. ειπα ολες μου τις σκεψεις και τα σεναρια μου σε φιλους αλλα οσο και να τα πω απο μεσα μου δε βγαινου και εγω δε ξεσκαω..κοιταζα παντου γυρω γυρω μηπως σε δω και καπως ξαναρχισει η κατασταση να κινειται και παλιτο καλο για μενα ειναι να μεινω μακρυα σου και ξερω οτι ειναι δωρο το γεγονος οτι με αφησες και μαλιστα ετσι για να σου θυμωσω οσο περισσοτερο μπορω.δε μπορω πλεον ομως.ναι μου λειπει η αισθηση σου στη ζωη μου.μου λειπει να κοιμαμαι μαζι σου.μου λειπει να σου γκρινιαζω. το λογο που εφυγες δε το καταλαβα και δε θα τον μαθω και ποτε αλλα κανω πολλα σεναριασημερα σε εψαχνα παντου γυρω μου και συνεχιζω να σε βλεπω καθε μερα στον υπνο μου και σε ο,τι και αν κανω να εισαι στο μυαλο μου.αν ησουν εσυ στην εξομολγηση που εκανες εχτες με το ονομα μου αφοτου σου μιλησα ασχημα στεναχωρηθηκα πολυ.με μεγαλη επιτυχια εσυ με πεταξες κυριολεκτικα απο τη ζωη σου και με μεγαλη επιτυχια με εκανες σκουπιδι.γυρευε τι θα εχεις πεις στον κοσμο για να ελεγες ψεμματα σε μενα..απλα εγω δε μπορω με τοσο μεγαλη επιτυχια να παιζω θεατρο ουτε στον εαυτο μου ουτε στους φιλους μου.δε κανω κινηση να σε παρω γιατι και ο λογος που απομακρυνθηκες ηταν χαζος,και καιρο τωρα ειχε ξεκινησει να γινεσαι κτητικος και στο τελος οταν ηρθ να παρω τα πραγματα μου φερθηκες σα να μη με εμαθες καν στα 2,5 χρονια που ειμασταν μαζι.ειναι ωρες που ντρεπομαι που ημουν μαζι σου.αλλα ναι ειμαι τοσο ηλιθια που σε αγαπαω ακομα και δε θελω καπου να το πω ανωνυμα για να μη με παρουν με τις πετρες. ξερω οτι δε θα το διαβασεις ποτε αλλα μετα απο 1 μηνα χωρισμου σημερα κλαιω πρωτη φορα.μαλλον κανω το πρωτο και πιο δυσκολο βημα για να σε αφησω πισω μου.το κοριτσακι σου ή οπως με ειπες στο τελευταιο σου μηνυμα το καλο παιδι που απλα δε μπορουμε να ειμαστε μαζι