ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπον...Ζω μια διαφορετικη εμπειρια,ολα ειναι μεσα στη ζωη βεβαια και αγχος και κουραση και νευρα και χαρα και λυπη και ολα.Δεν ειναι τοσο τραγικα τα πραγματα οσο τα φανταζομουνα.Και στο κατω κατω καθε αρχη και δυσκολη.Τουλαχιστον συντηρω τον εαυτο μου μονη,θα ελεγε κανεις ειμαι ανεξαρτητη.Δεν εχω να δωσω λογαριασμο σε κανενα και παιρνω πρωτοβουλιες για τη δικη μου ζωη,καποιες φορες φαινομαι στους αλλους σκληρη και αποφασιστικη.Για το δευτερο δεν αντιλεγω,διοτι ο,τι εχω κανει το εκανα κοφτα και ορθα,χωρις πολλα πολλα,απλα ελεγα θα κανω κατι και το εκανα.Για το πρωτο τωρα ειναι το θεμα.Δεν ειμαι σκληρη,ουτε αναισθητη.Απλα υπολογιστρια.Ειναι κακο αραγε αυτο;Με εχουν κατηγορησει πολλες φορες αλλα συγχρονως και με εχουν ζηλεψει που δεν δειλιασα και δεν εμεινα πισω μονο και μονο για να μην πληγωσω καποιους ανθρωπους.Δεν καταπιεστηκα,δεν συμβιβαστηκα.Θεωρησα το καλυτερο για εμενα ηταν αυτο.Ρισκο βεβαια.κανεις δεν μπορει να προβλεψει ποια οψη του νομισματος θα του λαχει.Τωρα ομως ειμαι εδω,ειμαι καλα,βαριεμαι λιγο αλλα ετσι ειναι ακομη νωρις.Αυριο θα προσθεσω στην ατζεντα μου μια ακομη εμπειρια ζωης,ενα ακομη λογο να νιωθω πιο δυνατη και να μη μιζεριαζω,να μην πνιγομαι σε μια κουταλια νερο.Προς το παρον ολα ειναι καλα.Οχι ευκολα ομως.Αλλωστε ξερω οτι μπορω να τα αντεξω,εχω αντοχες απιστευτες,ασχετα που ισως καποιες φορες κυλαει ενα δακρυ στο σκοταδι.Ειμαι ηδη 26,νιωθω σαν 20 αληθεια.Σαν χθες σπουδαζα και εκανα ονειρα.Καποια πραγματοποιηθηκαν,καποια ηταν απιαστα,καποια ουτοπικα,καποια απλα δεν με αγγιζουν πια.Δεν τα εχω ζησει ολα.Θα ηταν μεγαλο ψεμμα.Ουτε δα ειναι τοσο συναρπαστικη η ζωη μου.Ειναι αληθινη ομως και γεματη με ανθρωπους ομορφους,διαφορετικους,ξεχωριστους,περιεργους.Το ο μονο που μου λειπει ισως αυτη την περιοδο ειναι το αλκοολ και ενα απαλο χαδι στα μαλλια μου.Να θυμηθω να μην ξεχασω,η ζωη ειναι ωραια...Ρ.Α