4.2.2012 | 00:27
Σκατά
Λοιπόν, η ώρα είναι 00.30. Είμαστε σπίτι κ περιμένουμε από ώρα σε ώρα το τηλέφωνο που θα μας αναγγείλει ότι έγινε το μοιραίο... δεν την παλεύω.....Να βλέπω όλο το πρωί ένα κορμί να παλεύει να αναπνεύσει σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου και τώρα να περιμένω το τηλέφωνο που θα μου αναγγείλει ότι ο ανθρωπος που με αγάπησε σαν πατέρας μου έφυγε. αυτά.
