30.11.2014 | 06:23
σκεφτομαι
σε σχεση με μας αποψε... πλεον ειμαι χαρουμενη με σενα πολυ...μου δινεις αρκετα..δεν νιωθω 100% ευχαριστημενη αλλα δε ξερω και τι θα με εκανε πληρως ευχαριστημενη και χαρουμενη..η σχεση μετρα καποια χρονια και σε μια φιλικη συζητηση που ειχα ακουσα ενα σωστο... οτι ''οταν ειναι να δεσμευτεις με καποιον θα καταλαβεις οτι αυτος ειναι για σενα και μονο αυτος αν δεν το σκεφτεσαι καθολου,αν εχεις αμφιβολιες τοτε δεν ειναι για σενα..''σε φαση για δεσμευση τυπου γαμου δεν ειμαι γιατι δεν νιωθω ετοιμη ουτε ψυχικα ουτε οικονομικα...αλλα ακομη και αν ενιωθα δε νομιζω να προχωρουσα σε κατι τετοιο μαζι του...ισως και οχι..δε ξερω.ο χαρακτηρας του δεν μου ταιριαζει σαν εικονα για το τι θα ηθελα να εχω στη ζωη μου αλλα δε ξερω κατα ποσο υπαρχει αυτο που θα ηθελα..και απο τη μια σκεφτομαι οτι μηπως σπαταλαω χρονο απο τη ζωη μου με λαθος ατομα και αναλωνομαι ασκοπα και απο την αλλη σκεφτομαι οτι δε γινεται να λεω κατι τετοιο γιατι λαμβανω τοση αγαπη και φροντιδα που νιωθω πολυ ομορφα..ειναι οτι θελω να ειμαστε περισσοτερο ''φιλαρακια'',αυτο το ειδος σχεσης που εισαι με τον αλλον κατι παραπανω απο σχεση κατι παραπανω απο φιλοι..δε ξερω να το εκφρασω αλλιως αλλα δε το νιωθω να το εχω με αυτο το ατομο.. ισως και να προβληματιζομαι χωρις λογο αλλα καιρο τωρα μεσα μου ενα καμπανακι χτυπα οτι ισως αλλα να ζηταω.