12.5.2015 | 16:40
σκέφτομαι...
όλες οι γυναίκες έχουμε μουνί. όλοι οι άντρες έχουν πούτσο. όλοι έχουμε κώλο. όλοι έχουμε τα ίδια μέλη στο σώμα μας. όλοι έχουμε μια καρδιά. όλοι έχουμε γελάσει. έχουμε κλάψει. έχουμε φοβηθεί. όλοι νιώθουμε μοναξιά. κι όμως ρε γαμώτο, είναι τόσο δύσκολο να έρθουμε κοντά. είναι τόσο ξεχωριστό να αγγίζεις τα γεννητικά όργανα αυτού που αγαπάς κι ας έχουν οι μισοί άνθρωποι τα ίδια. είναι τόσο υπέροχο να νιώθεις με μια αγκαλιά πως ανήκεις κάπου κι ας υπάρχουν τόσες αγκαλιές διαθέσιμες και αδειανές που δεν σου λένε κάτι. είναι τόσο τρομακτικό να σου ραγίζει κάποιος την καρδιά και να νιώθεις απόρριψη λες και συμβαίνει μόνο σε σένα, λες και συμβαίνει για πρώτη φορά. είναι τόσο απίστευτο να βιώνεις την μοναξιά και να νιώθεις πως κανείς δεν σε καταλαβαίνει. κι ο διπλανός σου να νιώθει το ίδιο. κι ο άλλος ακριβώς το ίδιο. και εσύ που διαβάζεις τώρα το ίδιο. κι εγώ που γράφω τώρα το ίδιο. ...και να μην κάνουμε τίποτα γι' αυτό.