ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι γυναίκα 32 ετών και εδώ και χρόνια προσπαθώ να γίνω ανεξάρτητη τόσο οικονομικά όσο και συναισθηματικά.Έχω περάσει πολλά, αλλά τα έχω καταφέρει. Ζω μόνη μου. Εδώ και 3 χρόνια δεν έχω σχέση. Μόνο ανούσια φλερτ και διεκπεραιωτικό σεξ. Έχω αποφασίσει να μην επενδύω χρόνο και συναίσθημα σε ακατάλληλους άντρες. Προτιμώ να περιμένω αυτόν που θα με συνεπάρει αληθινά. Νομίζω οτι το αξίζω.Το θέμα είναι οτι όσο καλα κι αν περνάω, όσο κι αν είμαι ικανοποιημένη από τη ζωή μου, έρχονται στιγμές που λυγίζω.Έχω ανάγκη από μια αντρική αγκαλιά. Έναν άνθρωπο να είναι εκεί για μένα. Να μπορώ να αφεθώ λίγο. Να χαλαρώσω. Δε θέλω όμως να συμβιβαστώ. Ο συμβιβασμός πονάει περισσότερο. Το να δίνεσαι σε κάποιον που ξέρεις οτι δεν είναι ο σωστός για σένα, αλλά επιμένεις να εθελοτυφλείς για να καλύψεις τις ανάγκες σου, δε με εκφράζει."Το ξέρω. Το δοκίμασα. Δεν ωφελεί." που λέει και ο Ρίτσος.