6.2.2016 | 01:07
Σκέψεις...
-Λίγη αισιοδοξία που θα βρω ; είπα απο μέσα μου πριν αλλάξει ο χρόνος- Έχεις κάνει τόση πρόοδο απο τότε, την μεγάλη σου αλλαγή . απάντησα στο εαυτό μου - Φαντάσου ότι μέσα σε ένα χρόνο απο το απόλυτο μηδέν , έφτασες κάπου και μάλιστα όχι εκεί που περίμενες αλλα υψηλότερα! χωρίς καμία βοήθεια! έδιωξες την μαυρίλα- Ναι αλλα γιατί ξανα πέφτω ;;;- Ίσως είναι όλα μέσα στο παιχνίδι που λέγεται ζωή, ίσως έτσι μαθαίνεις πραγματικά να περπατάς, σκέψου το εαυτέ μου - Μπόρα είναι, θα περάσει και αυτή..... Το πρόβλημα δεν είναι τόσο η μοναξιά, είναι κυρίως οι ουσιαστικές σχέσεις...Οι τωρινές σχέσεις έχουν σαπίσει, με εξαίρεση μια μεγάλη φιλία, απο την άλλη όλες οι καθημερινές σχέσεις καμία δεν έχει εξελιχθεί σε κάτι ουσιαστικό . Έχω αρχίσει και φοβάμαι, έχω τεράστια ανάγκη για καινούργια πρόσωπα, δυστυχώς όσο μεγαλώνω καταλαβαίνω οτι καμία σχέση δεν μπορεί να βασιστεί στα χρόνια γνωριμίας, όλοι εξελισσόμαστε και αυτό είναι καλό αλλά εγώ ξαφνικά νιώθω μόνος , νιώθω να παλεύω καθημερινά να βρω κάτι καινούργιο . Τόσο δύσκολο είναι ή εγώ το κάνω ;;; Όχι δεν μένω στάσιμος εξελίσσομαι, σκέφτομαι ήδη μετα την εξεταστική να ασχοληθώ με εθελοντισμό και παράλληλα να αρχίσω ένα ομαδικό χόμπι ώστε να γνωρίσω και καινούργια πρόσωπα... Ελπίζω να μην μείνω στα λόγια ή όταν τα κάνω όλα αυτά να έχω βρει κάτι καινούργιο. Οι ανάγκες της κάθε σχέσεις αλλάζουν, δεν ψάχνω για "νταντά" , ούτε για τον κολλητό, ψάχνω άτομα που να γουστάρουν την παρέα μου, που να μπορούμε να συνεννοηθούμε και όχι να κυνηγάω άτομα που πλέον δεν ενδιαφέρονται και δεν που δεν έχουμε πλέον κοινά.Απο την άλλη στα ερωτικά δεν με φοβάμαι άσχετα αν δεν έχω σχέση αυτόν τον καιρό, ήμουν και είμαι ένας άνθρωπος που δεν κωλώνει κάτι θα βρεθεί και εκεί σύντομα(όπως είχε βρεθεί πριν λίγο καιρό) , ιδίως αν το πιο πάνω πραγματοποιηθεί με επιτυχία, γιατί καλός ή κακός στην εποχή του διαδικτύου, οι περισσότερες ερωτικές σχέσεις ξεκινάνε απο φίλων φίλων(βέβαια πρόσφατα κατάφερα να γνωρίσω γυναίκα απο μόνος μου, αυτό όμως ειναι μια άλλη ιστορία)Τέλος το κεφάλαιο ΄"σχολή-καριέρα" αρχίζει να μπαίνει σε έναν δρόμο χωρίς να κοιτάω τον χρόνο που έχει αρχίσει να πιέζει ασφυκτικά , ξέρω οτι έχω φτάσει στα 25 αλλά το πολυτεχνείο δεν βγαίνει σε μία μέρα, είχα την ατυχία να το αφήσω για λίγο λόγω ενός μεγάλου έρωτα που πλέον δεν υπάρχει.Τουλάχιστον έζησα πολλά, κάτι είναι και αυτό...Σε ενα χρόνο, ίσως και λιγότερο θα έχω το πολυπόθητο πτυχίο. Αυτός είμαι.........ίσως να είναι αστείοι οι προβληματισμοί μου αλλά υπάρχουν απο τότε που πάτησα τα 25.Firestarter