ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθε φορά που ταξιδεύω σε ένα μέρος-ή μάλλον ταξίδευα, γιατί λόγω κρίσης έχω παρα πολυ καιρό να το κάνω- συνήθως εκτός Ελλάδος, την ημέρα που φεύγω από εκεί σχεδόν φωτογραφίζω κάθε γωνιά, προσπαθώ να αποτυπώσω κάθε μυρωδια, παρατηρώ τους ανθρώπους, το πως κινούνται στη καθημερινότητά τους και σκέφτομαι ότι μπορεί και να είναι η τελευταία φορά στη ζωή μου που βλέπω αυτό το μέρος, κι ας είμαι μονο 24 ακόμη. Και με πιάνει μια θλίψη. Παρακαλώ το Θεό/την τύχη ή όποιον/ό,τι τελος πάντων καθορίζει τη ζωή μας να με αξιώσει να ξαναπάω, κάποτε... Ασχετο, απλως το θυμηθηκα και ηθελα να το μοιραστω μαζί σας.