ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κοίτα να δεις σύμπτωση...χθες που γράφτηκε η εξομολόγηση αυτή έτυχε να συναντήσω κι εγώ εκείνον τον άνθρωπο που είδα πριν 2 χρόνια και αγαπούσα. Καταλαβαίνω ακριβώς πώς νιώθεις μια και έχω κι εγώ την ίδια ακριβώς σκέψη,ότι δηλαδή θα τον θυμάμαι ως κάτι ωραίο και θα θέλω πάντα το καλό του...Θα σε συμβούλευα,αν είναι δυνατόν,να δείξεις την αγάπη σου,είναι πραγματικά ό,τι το καλύτερο μπορείς να κάνεις.

μακάρι να ένιωθε κι για μένα ετσι καποιος ..........................

είναι κρίμα όταν αγαπάς να μην προσπαθείς αρκετά ....όταν βέβαια σε αγαπάει κι εκείνη !!

Και εγώ ερωτεύτηκα κάποιον πριν 2 χρόνια..Εκπληκτικός άνθρωπος.. ώριμος, σοβαρός, ασχολούταν με τη τέχνη, νοιαζόταν για το περιβάλλον, ήταν σπουδαγμένος..Ήξερα όμως από τη πρώτη στιγμή που το γνώρισα πως ήταν παντρεμένος.. Αυτός κύριος ποτέ δεν έπεσε σε καμία.Ήταν τυπικός με όλες και πάντα μιλούσε για τη γυναίκα του. Φαινόταν πολύ ερωτευμένος και χαιρόμουν που δυο άνθρωποι ζούσαν μια τέτοια όμορφη σχέση αλλά ρε παιδί μου είχε κάτι το ερωτεύσιμο.. Δεν ξέρω τι ήταν αυτό αλλά μόλις τον άκουγα να μιλά ένιωθα ένα ρίγος.. Ήταν και η ηλικία το πρόβλημα..Αν και βέβαια δεν ήταν παντρεμένος εμενα όσα χρόνια μεγαλύτερος και να ήταν δε θα με πείραζε.. Γιατί ήταν ένας μοναδικός άνθρωποςΤώρα βέβαια δεν τον έχω ξαναδεί λόγο μιας μετακόμισης αλλά ξέρω ότι θα ζει κάπου ευτυχισμένος με τη γυναίκα του..Ούτε επαφές κρατήσαμε δεν επιδίωκε πολλές παρέες δυστυχώς.. Μίλαγε με όλους αλλά έλεγε λίγα!