Δυστυχώς είναι η νοοτροπία της μέσης ελληνικής οικογένειας. Σου κάνω κάποια πράγματα τα οποία μπορεί και να μη ζήτησες ποτέ, αλλά θα μου τα ανταποδώσεις ή οφείλεις να κάνεις αυτό που θέλω.Από τη στιγμή που σε συντηρούν με οποιονδήποτε τρόπο θα είναι χειριστικοί απέναντί σου.Και για να είμαστε δίκαιοι δε γίνεται να είναι χορηγοί σου χωρίς να δίνεις αναφορά έστω σε σημαντικούς τομείς της ζωής σου. Αρχικά λοιπόν γίνε ανεξάρτητη οικονομικά και σε δεύτερο χρόνο ξεκαθάρισε μαζί τους κάποια πράγματα πριν μετανιώσεις και για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής σου.
27.3.2020 | 04:42
Σκεψεις
Σπουδάζω και μου μένει ένας χρόνος ακόμη. Μένω μαζί με τον αδερφό μου. Και αυτός σε ένα χρόνο τελειώνει σπουδές. Θέλουμε να παμε εξωτερικό αλλά πιο πριν θα πρεπει να κάνουμε κάτι με τα χαρτιά για να παμε και να βάλουμε χρήματα στην άκρη. Όταν τελειώσουμε σπουδές σκεφτόμαστε να γυρίσουμε πισω στο πατρικο για να είναι λιγότερα τα έξοδα. Νιώθω ότι με τραβάνε άλλοι και βασίζομαι μονίμως σε άλλους. Ο αδερφός μου έχει δουλέψει ανά διαστήματα εγώ μόνο part time και λίγο (και σε γνωστους δλδ δεν την βρήκα την δουλειά μόνη). Ξέρω ότι γυρνοντας στο πατρικο την έβαψα! Οι γονείς μου είναι φουλ ελεγκτικοι δεν θα έχω καθόλου ελευθερία. Φυσικά έχοντας τελειώσει πια σπουδές θα δουλεψω κανονικά αλλά και παλι εδώ προσπαθουσαν να με ελέγχουν σαν φοιτήτρια όταν θα γυρίσω πισω θα κωλώσουν; Το ίδιο και με τον αδερφό μου αλλά αυτός τσακώνεται μαζί τους και τους απειλεί ότι θα φυγει μακριά αν τον εκνευρισουν. Τόσα χρόνια σαν φοιτήτρια δεν εκανα φοιτητική ζωή ουτε σχέση είχα ουτε τιποτα. Θέλω έστω και τώρα από Σεπτέμβρη να κάνω κατι και για μένα. Οχι δεν θέλω έξαλλη φοιτητική ζωη, μια φίλη βρήκα ελπίζω να την κρατησω και να βρω επιτέλους ένα αγόρι. Γιατί γυρνώντας πισω στο πατρικο το ξερω οτι θα είναι δυσκολο, οι γονείς μου πουριτανοι χωριό αν τα φτιάξω με κανέναν θα θέλουν να τον παντρευτω κιολας. Πηγαίνοντας πια στο εξωτερικό όταν με το καλό παω ελπίζω ότι θα ανεξαρτητοποιηθω πληρως, ελπίζω.... Ίσως το έχω και παραπονο που βλέπω και άλλους φοιτητές να τους συντηρούν οι γονείς τους αλλά δεν χώνουν τη μυτη τους στις προσωπικες τους ζωές. Και ο αδερφός μου(είναι μεγαλυτερος) προτου παω εγώ παρ'ολο που ως επί το πλείστον συντηρουταν μόνος του για να εχει το κεφάλι του ήσυχο αναγκαζόταν και έλεγε ψέματα. Ασε που έχουν και το σκεπτικό ότι εγώ είμαι κοπέλα δεν μπορώ να μείνω μόνη κτλπ. Καλά μην σχολιάσω τα αλλά ότι εγώ σαν κοπελα δεν μπορω να κάνω πολλες σχέσεις γιατι θα είμαι used product ενώ ο αδερφός μου μια χαρά γκομενιζει.Προφανέστατα φταίω και κωλώνω απλά να την κάνω και να πω adios . Δεν ξέρω παιδια όλα μου φταίνε και μου φταει και ο εαυτός μου που παντα είχα χαμηλή αυτοπεποίθηση και στο παρελθον και αυτοκτονικές τάσεις.... Θέλω να διαγράψω τη ζωή μου απ'το 14' και μετά που πηγα Πανεπιστήμιο όλα λάθος τα έχω κάνει ακόμα και το πανεπιστημιο. Έχω κουραστει....
2
