ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ζηλεύω πάυλα θαυμάζω -κυρίως το δεύτερο- τον σύντροφο μου, γιατί έχει κάποια χαρακτηριστικά που εγώ δεν έχω εκ φύσεως και θεωρώ πολύ χρήσιμα στον κόσμο που ζούμε. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι τα εξής... Είναι πολύ συγκροτημένος, οργανωτικός, ψύχραιμος, ήρεμος, υπομονετικός, συναισθηματικά και σωματικά ανθεκτικός, σταθερός και πάντα λογικός. Εγώ από την άλλη μέσα μου είμαι, πως να το περιγράψω; Είμαι πολύ αυθόρμητη, ευαίσθητη, χαρισματική, δημιουργική, μου αποσπάται η προσοχή εύκολα, ενθουσιάζομαι με τα πάντα, είμαι αγχώδης και γενικά έχω πάντα πολύ έντονα συναισθήματα και αντιδράσεις. Φαίνομαι προς τα έξω μία υπεύθυνη και σοβαρή κοπέλα που -προοδεύει-. είμαι αποτελεσματική, είμαι παραγωγική, αλλά νιώθω σαν να πουλάω την ψυχή μου. Λειτουργώ με διακόπτη, τώρα είμαι ο εαυτός μου, τώρα δεν είμαι. Νιώθω ότι μέχρι και οι ίδιοι μου οι γονείς δεν αγαπάνε εμένα, αλλά την εικόνα της καλής φοιτήτριας, της υπεύθυνης, της έξυπνης... Έως πρόσφατα ένιωθα ότι κάτι πάει λάθος με έμενα, αλλά θεωρώ ότι το λάθος είναι στην κοινωνία μας που δεν θεωρεί ότι χρειάζεται άτομα με τις χάρες μου. Ακόμα νιώθω τύψεις ότι είμαι λάθος, ή ότι πρέπει να αλλάξω, αλλά ειλικρινά δεν είναι κάτι το εφικτό. Επίσης αν άλλαζα και αποκτούσα τα χαρακτηριστικά που θαυμάζω στον φίλο μου, δεν θα ήμουν κάν εγώ, θα ήμουν εντελώς άλλος άνθρωπος... Το έχουμε συζητήσει και καταλαβαίνει πολύ καλά το τι εννοώ και ειλικρινά χαίρομαι που με αγαπάει και με αναγνωρίζει για αυτό που είμαι...Επίσης χαίρομαι που επιτέλους τα βασικά χαρακτηριστικά μου κάνουν την ζωή κάποιου καλύτερη δίνοντας χρώμα και νόημα.