ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω χωρίσει εδώ και έναμισι χρόνο από μια κακοποιητικη σχέση που είχε διάρκεια κοντά στα 2 χρόνια(με τη βία τουλάχιστον τη σωματική να εισέρχεται στο τελευταίο πενταμηνο εξάμηνο). Ήμουν πολύ αποφασιστική και δεν άφησα περιθώρια επανασύνδεσης από τότε. Φανταστείτε έχω να τον δω από τότε από κοντά. Πριν κάνα 3 4 μήνες είδα κάποιες φώτο στα σοσιαλ οι οποιες δεν μου προξένησαν κανένα συναίσθημα. Τις τελευταίες μέρες τον σκέφτομαι έντονα,(έτυχε και σεξουαλικα), και δεν σκέφτομαι τα αρνητικά της σχέσης. Σκέφτομαι ότι μου λείπει ας το πω έτσι, και ότι αν δεν είχε αυτή τη συμπεριφορά ίσως να μασταν μαζί. Βέβαια να ξεκαθαρίσω πως αποκλείω την κάθε πιθανότητα επανασύνδεσης, δηλαδή ο τελευταίος άνθρωπος να μείνει στον πλανήτη δεν θα είμαι ξανά μαζί του. Αλλά με προβληματιζουν αυτές οι σκέψεις είναι η αλήθεια, γιατί δεν το σκέφτομοθν ποτέ έτσι, ότι μου λείπει δηλαδή, ίσως να τον σκέφτομουν πολύ αρνητικά με αποστροφή, και άλλες φορές με είχα πιάσει να εύχομαι να είναι καλά, και άλλες να είμαι αδιάφορη. Επίσης είχε καιρό να εμφανιστεί η οποιαδήποτε σκέψη είτε θετική είτε αρνητική. Σκέφτηκα ότι ίσως φταίει, ότι ήμουν με ένα φίλο του τις προάλλες για πολύ ώρα στην ίδια παρέα, και ίσως να μου τον θύμισε.(εν τω μεταξύ δεν αντάλλαξα κουβέντα με το φίλο του) Τι να πω, περίεργα πράγματα. Να πω επίσης ότι μετά από αυτόν έχω συνάψει ερωτικές σχέσεις με άλλους, και με έχω πιάσει να θέλω άλλον πολύ , άρα δεν τίθεται νομίζω θέμα αν τον έχω ξεπεράσει.