ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βράδυ ,σκέψεις περνάνε απ το μυαλό . Ανησυχίες. Αναζητήσεις . Εγώ , ενα στριφτό τσιγάρο και μουσική. Αλλοτε απαλή ,άλλοτε βιαιη άλλοτε ερωτική ανάλογα με το πως νοιώθω.Τι είναι αυτό που μας βασανίζει αυτές τις μαγικές βραδινές ώρες γεμάτες συλλογισμούς ; Είναι η κρυφή μαζοχιστική μας τάση που δεν θέλει να μας αφήσεις σε ησυχία ή μήπως ειναι η ανάγκη μας να επικοινωνίσουμε με το εγώ μας ; Τραβάω μια τζούρα. Κοιτάζω τον καπνό να ανεβαίνει ψηλά να αιωρειτε παίρνοντας αφηρημένες μορφες .Τόσο ήρεμα και τόσο φυσικά .Μου θυμίζει τη ρολη των ανθρώπινων σκέψεων . Όπως ο καπνός έτσι κι αυτές καταφέρνουν να ανεβαίνουν στην επιφάνεια .Αλλάζουν συνεχώς μορφή και συνεχίζουν να μας βασανίζουν . Πολλές φορές τις αγνοούμε όμως όπως καθε θυληκό που σέβεται τον εαυτό του συνεχίζουν να επιστρέφουν.Όπως ο δολοφόνος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος . Απολαμβάνουν τον τρόμο που σκορπούν .Ερεθίζονται. Θέλουν να προκαλέσουν όλο και περισσότερο.Κι όταν πάρεις τη βαριά και δύσκολη απόφαση να τις αντιμετωπίσεις κατά μέτωπο ,εκεί που είσαι έτοιμος να πανηγυρίσεις τη νίκη σου πετάγονται και σου λένεπως χάρης αυτές έγινες πιο δυνατός . Υποκρισία; Παράνοια; Ή απλά ειλκρίνεια;Βαλές