ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αχ, άνθρωποι!Η μία αναρωτιέται γιατί οι άνδρες δεν ανοίγονται στις γυναίκες που γνωρίζουν, γιατί κρατάνε ισορροπίες και γιατί δεν είναι ανοιχτοί ώστε να πλησιάσουν μια γυναίκα.Η άλλη μας λέει ευτυχώς που δεν πλησιάζονται οι άνθρωποι και ευτυχώς που υπάρχουν κινητά ώστε να μπορείς να απασχολείσαι με αυτά κοιτώντας τα όλη την ώρα ώστε να γλιτώνεις από τον κάθε ενοχλητικό κι ανώμαλο.Ο άλλος μας λέει ότι οι παρέες δεν πέφτουν από τον ουρανό κι ότι χρειάζεται προσέγγιση των άλλων και να μην τα περιμένουν όλα οι μόνοι άνθρωποι έτοιμα στο πιάτο.Κι όταν οι μόνοι άνθρωποι κάνουν προσέγγιση των άλλων ώστε να αποκτήσουν παρέες τότε συνήθως οι ίδιοι άνθρωποι που έλεγαν ότι οι παρέες δεν πέφτουν από τον ουρανό γυρίζουν και λένε στους μόνους ανθρώπους ότι είναι αφελές να περιμένει κάποιος μόνος να ανταποκριθούν στο να κάνουν παρέα μαζί του επειδή είναι μόνος και λέει ότι είναι μόνος!!!!!!Τέλος, κάτι που έχω παρατηρήσει: Οι άνθρωποι είναι πολύ μυστικοπαθείς. Εντελώς κρυψίνοες. Εννοείται δικαίωμα του καθενός να κάνει ό,τι θέλει και φυσικά πρέπει να προστατευόμαστε γιατί η εποχή είναι σκληρή και υπάρχουν κίνδυνοι αλλά ξέρετε τι; Κανένας σχεδόν δεν είναι διατεθειμένος να αποκαλύψει έστω κι ένα μικρό κομμάτι του εαυτού του ώστε να πλησιαστεί με κάποιον άλλο άνθρωπο.Προσωπικά συστήνομαι χαρούμενα όταν μιλάω στους άλλους, όταν προσεγγίζω ανθρώπους, λέω το πλήρες ονοματεπώνυμό μου, είμαι καλοπροαίρετος πάντα και βλέπω ότι οι άλλοι με δυσκολία θα σου πουν το μικρό τους όνομα, το μικρό τους, δε λέω για πλήρες ονοματεπώνυμο όπως κάνω εγώ σε όσους συστήνομαι.Ούτε να πουν τι τους αρέσει, με δυσκολία, με το τσιγκέλι βγαίνει μια σκέψη τους.Έτσι είναι δυστυχώς η προσπάθεια για απόκτηση καινούριων φίλων, ένας αγώνας χωρίς αποτέλεσμα, μια ματαιοπονία.Το έχω πάθει και με παλιούς φίλους αυτό, που ενώ εγώ τους είχα αποκαλύψει σχεδόν τα πάντα για μένα, ήρθε τελικά η ώρα που αυτοί έφυγαν από τη ζωή μου, σταματήσαμε να κάνουμε παρέα κι ανακάλυψα ότι τελικά δεν ήξερα τίποτα γι' αυτούς επί της ουσίας όσα χρόνια κάναμε παρέα ενώ πάντα ρωτούσα κι ενδιαφερόμουν γι' αυτούς. Μονολεκτικές απαντήσεις και απαντήσεις με νεύματα.Ή το άλλο που λένε: Μην περιμένεις να σου προτείνουν, πρότεινε εσύ σε ανθρώπους να κάνετε πράγματα μαζί.Και προτείνεις και αρχίζουν οι χίλιες αντιρρήσεις από μέρους τους. Δε βγαίνω, δεν κάνω, δεν πάω μακριά, δεν πάω κοντά, έχω δουλειά, δε μπορώ κτλ κτλ...Και τους λες: Ωραία πρότεινέ μου εσύ τότε όταν θα έχεις χρόνο να κάνουμε κάτι.Και τότε είναι που χάνονται εντελώς από τη ζωή σου. Απόλυτη σιγή.Κι ίσως να τους συναντήσεις μετά από χρόνια τυχαία και να σου πουν σόρι ρε, που δεν απάνταγα ή σόρι που χάθηκα, δεν είχα χρόνο!!!!!!!!!!!!!!!Δυστυχώς είναι αλήθεια όσα λέω.Καθημερινά βγαίνω και τα βλέπω μπροστά μου. Αν δεν υπάρχουν κάποιοι που να σε βάλουν στην παρέα τους, τότε μόνος ή μόνη μένεις με προσπάθειες για απόκτηση φίλων και σποραδικά αποτελέσματα που γρήγορα χάνονται κι αυτά. Κανείς σχεδόν δε δέχεται νέα άτομα στην παρέα τους. Έγιναν οι παρέες κλειστά κλαμπ, κατάλαβες... Η ταμπέλα ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΜΕΛΗ τούς λείπει.Ευχαριστώ , στήλη. Αν δεν τα έλεγα θα έσκαγα. Καλό μήνα.Η τραγουδάρα που άκουγα όσο έγραφα την εξομολόγηση είναι αυτή: https://youtu.be/pYC0WqdK_4o