ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μπήκε το καλοκαίρι. Η πρώτη μου σκέψη με το που ξύπνησα (αν και αυτή η σκέψη μου τριβέλιζε το μυαλό και πριν ανοίξω τα μάτια μου) ήταν πως ήρθε το καλοκαίρι που θα μπω στην τέταρτη δεκαετία της ζωής μου. Θα πουν κάποιοι ''ακόμα γενέθλια γιορτάζεις και σε νοιάζουν;'' Τίποτα δεν με νοιάζει, έχω πολλά χρόνια να γιορτάσω οτιδήποτε. Απλά σκέφτομαι ότι τόσο χαμένη πήγε η ζωή μου, πραγματικά δεν ξέρω αν υπάρχει άλλη τόσο χαμένη ζωή σαν τη δική μου. Χωρίς κανέναν, χωρίς τίποτα, απλά περνάνε οι μέρες. Πλέον έχω φτάσει σε μια κατάσταση που δεν με νοιάζει να σκεφτώ ή να συνομιλήσω με τον εαυτό μου, να χαθώ δηλαδή μέσα στις σκέψεις μου όπως παλιά ή να κάτσω να δημιουργήσω κάτι, δε με νοιάζει να με φροντίσω. Βαριέμαι και μόνο στην ιδέα να έχω στιγμές περισυλλογής όπως παλιά. Κανένα νόημα. Μόνος και περιμένω απλά να περάσουν οι μέρες και τα χρόνια. Κι όταν προσπαθούσα δεν κέρδισα τίποτα.