ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βγες έξω λένε και θα γνωρίσεις ανθρώπους.Πας σε καφέ, όλοι είναι παρέες μεταξύ τους και κοιτούν τα κινητά τους.Πας σε μπαρ, το ίδιο.Πας σε βιβλιοθήκες (π.χ. στο Νιάρχος) όλοι είμαστε μάτια κολλημένα στους υπολογιστές. Ο καθένας στην κοσμάρα του.Πας σε ίντερνετ καφέ, ίδια κατάσταση με παραπάνω.Ξέρω, ξέρω, θα μου πείτε να αρχίσω να αθλούμαι ή να γραφτώ σε ερασιτεχνικές ομάδες αθλοπαιδιών ή σε χορευτικούς συλλόγους ή στην ομάδα αερόμπικ της γειτονιάς ή σε συλλόγους για τη διάσωση του ασιατικού κορμοράνου ή σε ομάδες αναρρίχησης και μπλα μπλα μπλα.Το θέμα είναι αν δε θες να γραφτείς σε συλλόγους επειδή δεν σε ενδιαφέρει τίποτα απ' όλα αυτά και δεν θες να υποκριθείς ότι ενδιαφέρεσαι για τέτοιες δραστηριότητες μόνο και μόνο για να βρεις παρέα, όπως κάνουν αρκετοί, τι κάνεις;Αν ενδιαφέρεσαι για συγγραφή, σινεμά, θέατρο και γενικά μοναχικά πράγματα;Τίποτα. Απλά πεθαίνεις μόνος, όπως ζεις τόσα χρόνια μόνος.Αυτό θα συμβεί στην περίπτωσή μου.Και θα αφήσω τα δικαιώματα των γραπτών και των εξομολογήσεών μου στη στήλη αυτή των εξομολογήσεων της λάιφο.Ταυτίζομαι.