11.7.2014 | 21:00
σκότωσέ με άλλη μια φορά.
αλήθεια,όσα βαραίνουν τις σκέψεις μου δύσκολο να αποτυπωθούν σε μια εξομολόγηση! απλά δεν ξέρω που να εκφραστώ..αυτό που θέλω να βγάλω απο μέσα μου το ντρέπομαι...το ντρεπομαι μα ταυτόχρονα το αποδέχομαι ως έχει...είμαι ερωτευμένη με μια πανέμορφη γυναικία ύπαρξη!!! εδω και αρκετά χρόνια...εχουν γινει πολλά δυσάρεστα μα δεν το εχω βάλλει κάτω...εχω τρεξει αρκετες φορες μεχρι τον μακρυνο μου προορισμο μοναχα για να την δω ...πολλες φορες δεν την εβλεπα...ξυπνούσα με μπουκάλια αλκοολ διπλα μου,κατω απο το σπιτι της και αυτη άφαντη...μου δινει ψευτικες ελπίδες...ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΥΤΟ? δεν το χωράει ο νους μου...το ξέρω,σε όλες μας μας αρέσει να "τρέχουν" απο πισω μας μα υπάρχει και το όριο πιστεύω...ποιος ο λογος να γεμιζεις καποιον με ψευτικες ελπιδες? αλήθεια τωρα...δεν εισαι κακός άνθρωπος ωστε να πω οτι σε λυτρώνει. εχω μπερδευτεί,θελω συμβουλες γτ στο να συμβουλευω ειμαι καλη και οταν ερχεται η σειρά μου κρύβομαι πίσω απο το δάχτυλο μου..αξιζει να καίγεσαι χωρις ανταπόκριση? αξίζει να σπαταλάς χρόνια περιμένωντας?? αξίζει να ακυρώνεις τα πάντα,ακόμη και τον εαυτό σου για ένα όνειρο? πφφ....σε αυτήν βρήκα όλα οσα πίστευα πως υπάρχουν μόνο στις ταινίες&στα παραμύθια μα...γιατί να ειναι όλα ΤΟΣΟ δύσκολα?....