17.8.2016 | 20:36
σκ@το16
Μια βέρα ακουμπισμένη στο τραπέζι... θα δείξει. Λιγες οι αντοχές μου πια και έπεσαν πολλά και πολλοί πάνω μου. Έφτασα 50 και κάτι κιλά γρήγορα. Πολύ γρήγορα. Τόσο που φοβηθηκα λίγο κάποια στιγμή (ναι, τελικά κι εγώ φοβάμαι μάλλον) αλλά δεν με ενοιαξε. Δε με νοιάζει. Μπήκα δυο φορές στο νοσοκομείο, η μία ήταν για υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ (πολύ σοβαρά όμως) η άλλη ήταν για κάτι το οποιο έπαθα, ψυχολογικής φύσεως. Έφυγε ο έρωτάς μου.Ο ερωτας της ζωής μου.Ο ανθρωπος που όταν τον κοιτούσα στα μάτια σταματούσε ο χρόνος. Που από την στιγμή που τον είδα πρώτη φορά παρακαλούσα να τρέξει ο χρόνος να τον ξαναδώ. Ο άνθρωπος που ... τόσα πολλά. Κάναμε έρωτα και δεν υπάρχει τίποτε να συγκρίνεται με αυτό. Να το περιγραψω. Σαν να ήσουν σε άλλη διασταση.Έφυγε. Καλα έκανε όμως. Έφυγε και με αφησε μονη μου με τον εαυτό μου και κατάλαβα πόσο οδυνηρό ήταν για αυτόν το όσο έμεινε. Ούτε εγώ δεν με αντέχω. Δεν αντέχω γενικώς.
