ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα σας.Αφού βρίσκω το θάρρος και εξομολογούμαι εδώ αυτό που μου συνέβη να λέτε πάλι καλά..Σήμερα λοιπόν μου συνέβη κάτι αναπάντεχο,σε πολλούς μπορεί να φανεί γελοίο..Γύρισα στο σπίτι μου το απόγευμα και με περίμενε η κοπέλα μου.Μου είπε σε έντονο ύφος ότι θέλει να μιλήσουμε,δεν την είχα συνηθίσει ποτέ να μου μιλάει έτσι.Αφού δέχτηκα,η κουβέντα άρχισε να περιστρέφεται γύρω απο μια φίλη μου,με την οποία δεν συμβαίνει τίποτα ερωτικό.Κάτι που αμφισβήτησε και παρεξήγησε προφανώς η κοπέλα μου,οπότε αφού με ρώτησε και της αρνήθηκα,έδειξε τον πραγματικό της εαυτό.Σηκώθηκε,με άρπαξε απ'το λαιμό και με σώριασε κάτω.Με κλώτσησε με δύναμη πολλές φορές στην κοιλιά(ακόμη έχω πόνους) και στο πρόσωπο.Στη συνέχεια,αφού δεν της έφταναν όλα αυτά,μου πέταξε μια καρέκλα,ευτυχώς δε με βρήκε στο πρόσωπο..Πλήρως ντροπιασμένος κατευθύνθηκα στο σπίτι του φίλου μου,όπου του εξήγησα το περιστατικό,αλλά μαντέψτε τι!Στην αρχή το έβαλε στα γέλια,στη συνέχεια όμως,αφού άθελά μου έβαλα τα κλάματα (για πρώτη φορά μετά από χρόνια),κατάλαβε τη σοβαρότητα της υπόθεσης και με πήρε στην αγκαλιά του για να με παρηγορήσει.Πραγματικά σήμερα ένιωσα πιο αδύναμος και ντροπιασμένος από ποτέ..Το περιστατικό αυτό αποτελεί ένα μάθημα για εμένα αλλά και για εσάς,αφού συνήθως στιγματίζουμε την βιαιότητα όταν έχει σαν θύμα την γυναίκα και θύτη τον άντρα και ποτέ το αντίστροφο.Ελπίζω καταρχάς να με πιστέψετε και κατά δεύτερον να με παρηγορήσετε (όσο μπορείτε)..