ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

εχω σχεση 3 χρονια. πανω σε μια κουβεντα μεσω μυνηματων μου ειπε πως εχει ρουτινιασει, πως με αγαπαει αλλα δεν ειναι ερωτευμενος, πως δεν μας σκεφτεται μαζι σε μερικα χρονια και για κανενα λογο πιο σοβαρα. αμα ηταν με αλλη και ενιωθε ερωτευμενος θα το σκεφτοταν λεει αλλα με εμενα οχι. δεν λεω κι εγω εχω ρουτινιασει αλλα θελω να προπσαθησω να το σωσω και αμα δεν γινεται να σωθει τι πιο απλο απο το να χωρισουμε... κι εμενα μου εχουν λειψει αυτα τα συναισθηματα, να ερωτευτω να ανατριχιασω με τη ματια του αλλου... καπου τον καταλαβαινω και ειμαι δεκτικη σε οποια αποφαση του. δεν θα τον κατηγορησω αμα δεν θελει να προσπαθησει αλλο αλλα οπως του ξεκαθαρισα εγω δεν μενω στη σχεση εαν ειναι να προσπαθω μονη μου και αυτος να μην συμβιβαζεται σε τιποτα. ειπαμε να χωρισουμε, να κανουμε ενα διαλειμμα να σκεφτουμε, να δουμε. με το που το εφαρμοσα (δηλαδη σταματησα να παιρνω πια τηλεφωνο και να του δειχνω αγαπη και ενδιαφερον οπως εκανα καθημερινα) ξεκινησε το "κυνηγι". του λεω οτι χωρισαμε και λεει "οχι δεν εχουμε χωρισει" του ζηταω να ξεκαθαρισουμε τα πραγματα αν θα χωρισουμε ή οχι και απανταει "γιατι βιαζεσαι να χωρισεις?" τον ρωταω ποτε θα βρεθουμε να μιλησουμε μου λεει "δεν ξερω"! εχουμε να μιλησουμε απο την παρασκευη που απλα ανταλλαξε μερικα μυνηματα στο facebook. τιποτα το ουσιαστικο. και σημερα ειναι τριτη. δεν μπορω γαμωτο αυτη την αναμονη στην κυριολεξια εχω τρελαθει! το βραδυ ξυπναω καθε μια ωρα απο το αγχος μου. δυστυχως δεν μπορω να εξωτερικευσω το πως νιωθω γιατι η δουλεια μου δεν επιτρεπει κατσουφιες. και δεν θελω κι εγω να γειωνω τους αλλους.οποτε φοραω τη μασκα. εχω και το αγχος επειδη ειμαι καινουρια να δω πως θα παει και απουσιαζει απο διπλα μου να με εμψυχωσει... δεν ξερει καν το προγραμμα μου! σπιτι δεν θελω να με δει η αδελφη μου στεναχωρημενη και το κρυβω. μονο που καποιες φορες με βλεπει με μια εκφραση μελαγχολιας και καταλαβαινει ή το ριχνω εγω στο αγχος της δουλειας...ουτε να κλαψω δεν μπορω μπας και μου φυγει η ενταση με το ζορι ενα δακρυ να κυλησει! θα μου πειτε στειλε του εσυ ενα "αντε ξεφορτωσου μας" αλλα γαμωτο δεν θελω να του το κανω τοσο ευκολο! αν θελει να χωρισει να εχει τα καρυδια να το πει του εχω πει οτι ειμαι δεκτικη σε οτι αποφασισει! γιατι μου κανει πολεμο νευρων!!! προς το παρον το καταπινω και εχω και στομαχοπονο... αλλα εχω επιζησει απο χειροτερα αυτο δεν θα αντεξω???? προβλεπεται ενας μοναχικος κρυος χειμωνας..... μακαρι τουλαχιστον να ειμαι ψυχικα ηρεμη....