ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθομαι στο σαλόνι του σπιτιού που μόλις νοίκιασα με το αγόρι μου... κοιτάζω τριγύρω μου αλλά δεν το νιώθω "σπίτι μου"... γυρίζω από τη δουλειά και ενώ χαίρομαι τόοοοσο πολύ που θα κοιμηθώ με τον έρωτά μου, παρόλα αυτά δεν είναι το σπίτι μου... μου λείπει η μαμά μου, το δωμάτιο μου, η μυρωδιά του πατρικού μου σπιτιού, η φροντίδα της μαμάς, όλα αυτά και άλλα τόσα... Ξέρω, πολλοί θα με πείτε κακομαθημένη Ελληνίδα που δεν μπορεί να απογαλακτιστεί... αλλά, ρε παιδιά, μου λείπουν όλα αυτά και δεν θέλω να τα πω στον φίλο μου γιατί θα νομίζει ότι το μετάνιωσα ενώ δεν ισχύει κάτι τέτοιο... απλά δυσκολεύομαι να το νιώσω "σπίτι μου"... δεν μυρίζει "σπίτι μου"...αν καταλαβαίνετε πώς το εννοώ...