ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειμαι στην ενατη εβδομαδα εγκυμοσυνης και πηγαίνοντας εχθές στον γιατρό έμαθα ότι το μικρό σποράκι μου δεν μεγαλώνει και έχω παλίνδρομη κήυση.... την Πέμπτη θα πάω να μου το πάρουν με μια μέθοδο που λέγεται αναρόφηση... και όλοι μου λένε ότι απλά έτυχε και ότι πάλι καλά που έγινε τώρα που είναι νωρίς και όχι αργότερα και ότι η φυση προνοοεί και δεν αφήνει τα προβληματικά έμβρυα να εξελιχθού και ότι σε ένα μήνα θα ξαναπροσπαθήσω κλπ κλποκ όλα αυτά και εξάλλου ούτε η πρώτη είμαι και δυστυχώς ούτε η τελευταία... αλλά για το μικρό μου σποράκι και για τα όνειρα που έκανα γι αυτό δεν μιλάει κανείς...και τώρα δεν με νοιάζει καθόλου αν θα ξαναμείνω έγκυος αλλά θέλω να πενθήσω για τις εικόνες που είχα προλάβει να δημιουργήσω και για τη ζωούλα μου που χάθηκε... και αισθάνομαι ότι με αντιμετωπίζουν όλοι σαν γραφική και ότι πρέπει να είμαι ψύχραιμη και ότι αφού μπορώ να μείνω έγκυος θα ξαναμείνω και όλα καλά... αλλά εγώ θέλω να πενθήσω τόσο παράλογο είναι??????