ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
5.1.2015 | 19:19

ΣΠΟΥΔΕΣ.. ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ.... ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ...

Θέλω να σπουδάσω ηθοποιός... είναι το ονειρο της ζωής μου.... για εμένα αυτό το όνειρο... είναι οτι είναι για εσάς τους υπόλοιπους το οξυγόνο... και η μητέρα μου δεν με αφήνει να το κάνω... ανακατεύεται ΣΥΝΕΧΕΙΑ στη ζωή μου... μου λέει ψέματα... με καθυστερεί με ψεύτικες δικαιλογίες και το αστειο είναι πως δεν νιώθει καν τύψεις για ολα αυτα.......Πριν σκεφτείτε τα λεφτά σας λέω πως δεν είναι θέμα οικονομικό.....σήμερα την έπιασα στα πράσα... μιλούσε στο τηλέφωνο λέγοντας επι λέξη "οχι δεν θα κανει αυτο το επαγγελμα ποτε.. αστην να νομιζει..." έγινε μεγάλος καυγάς.... με κοιτούσε στα μάτια και με εβγαζε τρελη.. πως δηθεν δεν ακουσα καλα..... στη πολλή ώρα το παραδέχθηκε.... και γύρισε και μου είπε πως δεν έχει να μου πει τίποτα.. και έφυγε.... αυτο κάνει πάντα... φευγει παει στην αδερφή της και μένω σπίτι μόνη.. και κάθε φορά μετα απο καυγά αφου φεύγει με αφήνει και χωρίς λεφτά όλη τη μέρα........είναι ΤΕΡΑΣ... χριστε μου.... δεν πιστευω οτι το γράφω αλλά... ΕΙΝΑΙ..... Πολύ απλά επειδή εκείνη δεν σπουδασε θέλει να ακολουθήσω τα δικά της χνάρια..... επίσης η άποψη της για το θέμα ηθοποιός είναι πως δεν το θεωρεί "σωστό" επάγγελμα.... Με συντηρεί οικονομικά αρα οπως αντιλαμβάνεστε με '"κραταει"... ξέρω.. θα μου πειτε βρες μια δουλεια και φύγε.... ωραια... και πες οτι το κάνω... δεν μενω αθήνα... δεν μενω καν ελλαδα... στη περιοχή που βρίσκομαι δεν υπάρχουν δραματικές σχολές.... με εξαίρεση μια η οποια είναι ενα κινητό ψέμα.... πειτε πως βρισκω δουλεια.... πωλήτρια με μισθό πόσα? 600 ευρώ? σε ΠΟΣΑ χρόνια θα καταφέρω να μαζέψω χρήματα για να έρθω αθήνα (εισητήριο) να βρω σπίτι (2 ενοίκοια μπρστά) έπιπλα (ΚΑΝΤΕ ΤΟΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ) κοινόχρηστα... τηλέφωνο...... λεφτά της σχολής... αυτά σκέφτομαι και απελπίζομαι... ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ? Εχετε ιδέα πως είναι να αποφασίζει κάποιος άλλος για εσάς? να θέλετε να κάνετε κάτι ΜΙΑ ΖΩΗ και κάποιος άλλος να στέκεται εμπόδιο? Έτσι μου ρχεται να αυτοκτονήσω... με σκέφτομαι να δουλέυω κάπου αλλού χωρίς ΠΟΤΕ να καταφέρω να σπουδάσω αυτό που αγαπώ και νιώθω μια απίστευτη θλίψη.. ενα απίστευτο πανικό..... μου ρχεται να φουντάρω.... Υπάρχει έστω και ΕΝΑΣ/ΜΙΑ εκεί εξω που να με νιώθει? και να μπορεί να με συμβουλέψει? ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ.. .ειμαι απελπισμένη.........
 
 
 
 
Scroll to top icon