27.9.2020 | 21:20
Στα δυσκολα
Δουλευω στου διαολου τη μανα, ενα κουτσοχωριΔεν εχω τροπο να πηγαινω απο το σπιτι στη δουλεια μου(ενα τεταρτο αποσταση αλλα δεν εχω αμαξι ουτε συγκοινωνια και ειναι στα βουνα δε γινεται με ποδια) . Ειχα βρει ατομο που ειχε δεχτει να με πηγαινοφερνει με αμοιβη φυσικα και ενω ειχα ρωτησει πολλακις αν οντως μπορει, ομως τωρα καταλαβαινω πως μαλλον βαριεται αν και δεν το λεει ευθεως και ουτε ξερω τι θα κανω. Δευτερα ξεκιναω μεταπτυχιακο και δεν εχω νετ στο σπιτι. Πηρα μια συσκευη μπας και πιανω καλυτερα το δημοσιο ασυρματο.Προς το παρον με tplink στον υπολογιστη πιανω 1-2 μπαρες με κλειστα παραθυρα. Και μεσα σε ολα αυτα και πολλα αλλα, αυτες τις καθημερινες δυσκολιες που ολοι εχουμε, οταν κλεινω τα ματια και τον σκεφτομαι ηρεμω. Θελω τοσο να του στειλω , αλλα αναπαντητο θα μεινει οπως τοσα και τοσα. Μακαρι να ηξερε ποση δυναμη μου δινει η σκεψη και το χαμογελο του.
0