Και εγώ το ίδιο κάνω ή μάλλον έκανα καθότι στα νιάτα μου υπήρξα τακτικός θαμώνας των 3Μ καθόσον δεν υπήρχε και εναλλακτική λύση για την μετακίνηση. Μάλιστα τότε λόγω μη ύπαρξης κινητών αλλά και μεγάλου χρόνου διαδρομής (ένεκα κίνησης και παλαιότητας των μέσων) είχα άπλετο χρόνο να εντρυφήσω στα πρόσωπα που μου κινούσαν το ενδιαφέρον. Τα σκηνικά που μου έχουν τύχει (στα λεωφορεία ειδικά) είναι πραγματικά απίστευτα και θα μπορούσα άνετα να γράψω ένα βιβλίο με <<ιστορίες των μέσων>>. Αυτό που συχνά μου τύχαινε ήταν με άτομα που κατέβαινα το πρωί (εγώ για το πανεπιστήμιο και αυτοί μάλλον για δουλειά ή οτιδήποτε άλλο) να ανεβαίνω και το απόγευμα γυρνώντας πίσω στο σπίτι. Ήταν όντως περίεργο να συγκρίνεις τις δυο διαφορετικές φάσεις ενός ανθρώπου μέσα στο ίδιο όμως περιβάλλον και γενικά είχε και έχει πολύ ψωμί το πράγμα... και κυρίως είναι διαδραστικό γιατί φαντάζομαι ότι το ίδιο θα ήμουν και εγώ (αντικείμενο παρατήρησης)για εκείνους, αλλιώς το πρωί αλλιώς το βράδυ ή μήπως και το ίδιο...
28.6.2017 | 19:23
Στα ΜΜΜ
και ενώ οι υπόλοιποι ασχολούνται με το κινητό τους κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, εγώ απολαμβάνω να παρατηρώ τους ανθρώπους γύρω μου... Μερικοί σκυθρωποί , άλλοι με ένα ελαφρύ χαμόγελο, κάποιοι κουρασμένοι, πολλοί αδιάφοροι ... Ποιος ξέρει τί κρύβει η όψη του κάθε ανθρώπου και τι κουβαλάει μέσα του!
1
