ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και ιδίως στο λύκειο, δεν είχε τύχει να έχω μια καλή παρέα. Τα πιο πολλά παιδιά με θεωρούσαν περίεργη και με έναν πολύ διακριτικό τρόπο με σνόμπαραν. Πχ δεν με είχαν καλέσει ποτέ να βγω μαζί τους και όταν επαιρνα πρωτοβουλία να μιλήσουμε δεν έδειχναν να το απολαμβάνουν ιδιαίτερα. Είχα μία κολλητη φίλη επί 8 χρόνια, η οποία πλέον δεν μου μιλάει και είμαι πλέον 100% σίγουρη ότι με ζηλέυει γιατι κάθε φορά που μου συνέβαινε κάτι καλό, αυτη κατέβαζε μούτρα και παντα ενω είμαι σχετικά ομορφη σχολιάζε με τον χειρότερο τρόπο την εμφανιση μου. Γενικά λοιπόν, ένιωθα πολύ μονη μου. Τελοσπάντων... Αυτό που ήθελα να γραψω ήταν ότι τώρα στο πανεπιστημίο, έχω μια πολύ ωραία μεγάλη παρέα. Περιμένα να σπάσουμε αλλά ακόμα είμαστε ακρβώς όπως στην αρχή. Βγαίνουμε συχνά όλοι μαζί, κάνουμε τις πλάκες μας, με ένα δυο ατομα διαβάζω παρέα , με άλλα λίγα ατομα έχουμε μιλήσει και για πιο προσωπικά και πραγματικά νιώθω τύχερη που γνωρισα τόσο ευγενικούς και ανοιχτούς ανθρωπους.Ακομη χαίρομαι που πλέον βλέπω ξεκ'αθαρα ότι είμαι συμπαθης και ότι δεν εχω κάποιο πρόβλημα. Το αγόρι μου το ίδιο που είχαμε γνωριστεί στο λύκειο και ήταν από τα μόνα άτομα που αγνόησαν το κακο "στάτους" μου θεωρούσε ότι είμαι αντικοινωνική και ντροπαλή. Το σκέφτομαι και γελάω... Αυτά! Για όσους εχουν βρεθεί μόνοι, ίσως αυτο που χρειάζονται τελικά είναι ενταξη σε ένα νεο περιβάλλον που να έχει την νοοτροπία της ομάδας. Απλά λέω...