ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν μ αγαπα..Δεν μ αγαπησε ποτε.Τοσο ερωτευμενος μαζι του.Και μενω μονος.Σαββατο ξημερωμα εδω, να ακουω τραγουδια μελαγχολικα.Και να ποναω οσο δεν εχω πονεσει ποτε...Γιατι;Γιατι να υποφερω τοσο;Εχω βαρεθει να κλαιω/να ειμαι ετοιμος να κλαψω.Δεν θα γινει ΠΟΤΕ.Και δεν το καταλαβαινω ακομη.ΠΟΤΕ.Δεν με αγαπα.Ειμαι απ οτι φαινεται λιγος γ αυτον, ανωριμος...Κλαιω.Κλαιω παλι.Σιγα σιγα, για να μην γινει η εκρηξη.Οτι κ αν κανω, δεν αλλαζει.Αν δεν με θελει, δεν γινεται τιποτα.Μονος παλι αναμεσα στον κοσμο.Κλεισμενος εδω μεσα.Πως να συνεχισω ετσι;Ισως ναι, ειμαι ανωριμος.Το μονο που με παρηγορει ειναι μαλλον πως προκειται γ εναν ανθρωπο που δν του αξιζω.Δεν με θεωρω χρυσαφι, αλλα αξιζω μια καλη συμπεριφορα....Ποναω πολυ.Δεν πιστευα οτι γινεται να πονεσεις τοσο.Ναι, αχαριστος.Αλλοι δεν εχουν να φανε, να ποιουν.Ισως.Μα ο πονος της ψυχης σε παραλυει.Κ μενεις με την καρδια στο στηθος σου σφιγμενη...Υ.Γ. Μην με απορριψετε επειδη ειμαι γκει..Κανεις δεν αξιζει την απορριψη.