ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
6.4.2020 | 18:33

Στείρωση/έκτρωση σε γατα

Για αρχή, μην βγάλετε γρήγορα συμπεράσματα από τον τίτλο! Λοιποοοον, έχουμε στη γειτονιά μας πολλά αδέσποτα τα οποία κατά καιρούς τα καινούργια, που ανεύθυνοι ιδιοκτήτες τα παρατάνε, τα πηγαίνουμε για στείρωση. Έτσι, λοιπόν, εγώ κατά τα μέσα Μαρτίου πήγα έναν αρσενικό και είχε αναλάβει να πάει ένα θηλυκό ο γείτονάς μας. (Το είχε φέρει αυτός από μια άλλη γειτονιά που ήταν μικρακι και παρατημένο και απλά αραζε σε εμάς, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να μας φορτώσει με έξοδα γάτας που εκείνος έφερε)Το θέμα είναι ότι ήρθε τις προάλλες η γυναίκα του γείτονα και μας ζητησε αν γίνεται να την πάμε εμείς με δικά τους έξοδα και αμέσως κλείσαμε ραντεβού και την πήγαμε σήμερα. Το θέμα είναι ότι η γάτα ήταν ήδη 40 ημερών και η κύηση κρατάει το λιγότερο 61 μέρες. Ο γιατρός ήταν οκει για την στείρωση/έκτρωση, απλά έπρεπε να του το πούμε για να κάνει και την ανάλογη επέμβαση και να την ανάλογη νάρκωση.Το θέμα είναι ότι έκανα καλα; Δεν την πήγα εγώ αυτοπροσώπως, αλλά η μητέρα μου γιατί εκείνη μίλησε με τους γείτονες και δεν ήθελα να ανακατευτω μεταξύ τους. Έχω άπειρες τύψεις και δεν ξέρω αν έκανα καλά ρε γαμωτο που το δέχτηκα...Εντάξει εμένα δεν με ρώτησε κανένας προσωπικά, αλλά θα μπορούσα να το σταματήσω και με κάποιον τρόπο να βρω άτομα να τα δώσω. Απλώς σκέφτηκα το κλασικό...Μια ακόμη δύσκολη γεννά για ένα αδέσποτο, λίγων μηνών (δεν είναι ούτε 1ος χρόνου), που μπορεί να υποφέρει και ακόμα και να πεθάνει και μετά τα γατάκια τι; Αν είναι πολλά και δεν βρεθεί κανένας ούτε για 1; Τα υπόλοιπα και αυτά αδέσποτα; Να πω σε αυτό το σημείο ότι φροντίζω χρόνια αδέσποτα (γάτες, κυρίως, μιας και τα σκυλιά τα έχει αναλάβει η φιλοζωική) και είναι δύσκολη η ζωή τους και ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ. Έχει κανένας παρόμοια εμπειρία; Μη με στήσετε στον τοίχο. Έχω ήδη αρκετές τύψεις.
10
 
 
 
 
σχόλια
Είχα ακριβώς τις ίδιες τύψεις και σκέψεις με εσένα όταν στείρωσα τον σκύλο μου.Κατά την δική μου γνώμη, θα έπρεπε να την αφήσεις να γεννήσει μία φορά, έτσι για να πάρει την χαρά της μητρότητας. Αλλά εφόσον είπες ότι ήταν μικρή τότε πάω πάσο.Κατά τα άλλα είναι δύσκολο να τα δώσεις, δεν ξέρω κάτα πόσο είναι ίδια η ζήτηση για τις γάτες, αλλά εγώ δυσκολεύτηκα να δώσω τα ημίαιμα Λαμπραντόρ της σκυλίτσας μου και στις δύο της γέννες, και ομολογώ πως ανησυχούσα πολύ για το τι θα συνέβαινε αν δεν έβρισκα ανθρώπους να τα δώσω.Οπότε κατά την άποψη μου έκανες ότι καλύτερο μπορούσες. Μην έχεις τύψεις γι' αυτό και ζήτα και κανένα ευχαριστώ από τον υπεύθυνο σου τον γείτονα.
εγω παλιά οταν ζούσαμε σε σπίτι σε εξοχή .......... είχαμε πολλά αδέσποτα κι γεννούσαν ............ τα δίναμε τα κουτάβια σε κοσμο ....... μεσο αγγελιών στο net που εβαζα ..........
Οι γείτονες που την έφεραν ήξεραν ότι ήταν έγκυος; Και τι φόρτωσαν σε εσάς μαζί με την ευθύνη αυτή; Καταλαβαίνω πως νιωθεις.Δεν ξέρω τι να πω.Τώρα έγινε.
Scroll to top icon