ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
18.1.2020 | 13:04

Στερεότυπο

Πρέπει να καταρριφθούν τα στερεότυπα.Λένε πολλοί ότι οι άνθρωποι που δεν έχουν ταίρι, μπορούν να γίνουν ενοχλητικοί ή ενοχλητικές.Κοινώς για να τα λέμε με το όνομά τους, λένε για τους άντρες ''ο πέφτουλας'' και για τις γυναίκες ''η λυσσασμένη''.Λοιπόν δεν είναι έτσι.Υπάρχουν κι αυτές οι περιπτώσεις αλλά υπάρχουν και πάρα πολλοί άνθρωποι που όσο και να έχουν ανάγκη από ταίρι, δεν φτάνουν ποτέ στη ζωή τους να γίνουν ενοχλητικοί, απλά βυθίζονται στη μοναξιά τους με αξιοπρέπεια.Γιατί συνήθως ακούω να λένε: Α, αυτός ή αυτή που σου κόλλησε, που σε περιτριγυρίζει θα είναι επειδή είναι μόνος ή μόνη και τον/την έχει φάει η μοναξιά και η αγαμία.Όχι, δε συμβαίνει πάντα αυτό.Ξέρετε πόσοι άνθρωποι που βρίσκονται σε σχέσεις ή είναι και παντρεμένοι, ταυτόχρονα κολλάνε και σε άλλους ανθρώπους; Είτε για σεξ μόνο είτε για σχέση είτε οτιδήποτε. Πάρα πολλοί. Μιλιούνια.Δεν είναι πάντα οι άγαμοι οι ''θύτες''.
17
 
 
 
 
σχόλια
Πού γνωρίζει ο άλλος εκ των προτέρων την προσωπική κατάσταση του "πέφτουλα" ή της "λυσσάρας" και τους απαξιώνει εξ αυτής; Ταμπέλα φορούν στο κούτελο;
Καμιά φορά ο άλλος φαίνεται ηττοπαθής και δεν είναι ελκυστικό, όχι ότι είναι μόνος. Το να είσαι ψώνιο ίσως είναι κακό, αλλά όταν σου αρέσει ο εαυτός σου λογικά πλαίσια δε νομίζω ότι δε θα βρεις το «κοινό» σου. Μπορεί να είναι κολακευτικό να θέλει ο άλλος την επιβεβαίωσή σου, αλλά τη δική σου, όχι όποιας να 'ναι. Η ανάγκη να σου πουν οι άλλοι ότι μετράς και το γεγονός της διακριτικότητας που είναι αυτογκόλ είναι το πρόβλημα σε μόνους που δεν είναι πέφτουλες. Νομίζω κιόλας ότι οι ίδιοι είναι τοοοοοοοόσο αυστηροί με τον εαυτό τους και οι άλλοι να έχουν πολύ καλύτερη γνώμη για δαύτους μέχρι να τους βγάλουν ολίγον «γκαβούς» που είδα τόσα θετικά. Να σας κάνω ένα πατ-πατ στην πλατούλα με πολλή αγάπη, βοηθάει όμως;
Όταν είσαι τόοσο διακριτικός που σε περιθωριοποιείς θυμώνω. Ανάμεσα σε κάτι ανεκδιήγητους τύπους θρασύτατους και τον άλλον που μαζεύεται όσο πιο πολύ σε μια γωνίτσα μην τυχόν και πάρει κανονική ανάσα υπάρχουν κι ενδιάμεσες συμπεριφορές που δεν παραβιάζουν τα όρια των άλλων. Οπότε, χάνουν ευκαιρίες επειδή θέλουν να είναι απίστευτα σωστοί με τους άλλους και δεν είναι με τον εαυτό τους. Αναγνωρίζω ότι δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ευκαιρίες και ότι κάποιοι μπορεί να μοχθήσουν πολύ παραπάνω ενώ εγώ ας πούμε που είμαι κοπέλα η αλήθεια είναι ότι έχω πολύ καλά ποσοστά να μου μιλήσει κάποιος αν χαμογελάσω και δείξω ότι είμαι διαθέσιμη παρά ένας άντρας, όσο φυσικά βλέπομαι κάπως και είμαι περιποιημένη ενδεχομένως και γιατί όχι λίγο φτιασιδωμένη. Όπως κι αν έχει, έχω μεγαλύτερη ευκολία και άλλες κοπέλες ακόμη μεγαλύτερη αλλά σίγουρα αγόρια ευαίσθητα, γλυκά αρέσουν σε πολλές. Η παραίτηση που μπορεί να έχουμε, όχι. Κρίμα τόση αυτουποτίμηση... ΅Υ.Γ. Να κάνω τότε και μακάρι να μπορέσουν όλοι οι άνθρωποι που μειώνουν τον εαυτό τους και είναι ενδιαφέροντες με πολλές δυνατότητες να γίνουν υπέροχοι αν δεν είναι ήδη, να το δουν κάποτε. :)
Νομίζω ότι το έχω ήδη αναφέρει, αλλά θα το ξαναπώ γιατί παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον. Πριν από καιρό πήρα μέρος σε ένα σεμινάριο και την πρώτη ώρα που μπήκαμε στην αίθουσα ο Dozent ήθελε να κάνει ένα πείραμα και συμφωνήσαμε όλοι. Μας έδωσε να συμπληρώσουμε κάποιες ερωτήσεις σχετικά με τους άλλους συμμετέχοντες. Είχαμε καρφιτσώσει πάνω στς μπλούζες μας το όνομά μας πριν μπούμε στην αίθουσα, ήμασταν όλοι άγνωστοι μεταξύ μας. Δώσαμε συμπληρωμένες τις απαντήσεις και τις ξαναπήραμε στα χέρια μας λίγες εβδομάδες μετά. Είχαμε γνωριστεί αρκετά στο μεταξύ, και όλοι είπαμε ότι δεν θα αλλάζαμε παρά ελάχιστα πράγματα από όσα είχαμε γράψει την πρώτη μέρα: η πρώτη εντύπωση που σχηματίσαμε για τον καθένα επιβεβαιώθηκε και ήταν η σωστή. Το βρίσκω συναρπαστικό πόσα συμπεράσματα είμαστε ικανοί να βγάλουμε υπόγεια και ασυναίσθητα με το που βλέπουμε κάποιον άνθρωπο πρώτη φορά. Αυτό θα πρέπει να το καταλάβουμε γιατί είναι σημαντικό για την εξέλιξή μας και για να συνειδητοποιήσουμε ποιοί είμαστε: ο τρόπος που μας βλέπουν οι άλλοι έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με την νοοτροπία μας και με το πως βλέπουμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας.
Δεν λέει άλλο η Εξομολόγηση. Εκείνο που υποστηρίζω είναι ότι δεν μπορεί να φταίει η προσωπική μας κατάσταση για συμπεράσματα που βγάζουν όσοι μας γνωρίζουν, από την στιγμή που τα ίδια συμπεράσματα βγάζουν και όσοι δεν μας ξέρουν. Αν πιστεύουμε ότι μας κρίνουν άδικα επειδή ξέρουν ότι είμαστε μόνοι, οι άλλοι που δεν έχουν αυτή την πληροφορία γιατί μας κρίνουν με τον ίδιο τρόπο; Επίσης δεν αναφέρομαι στη εμφάνιση με ταουάζ ή όχι για παράδειγμα, αλλά τι βγάζουμε στους άλλους σαν άνθρωποι και σαν προσωπικότητες. Δεν κατάλαβες καθόλου τι λέω. Δεν υπήρχε ούτε ένας κοστουμάτος ανάμεσά μας, όλοι κάζουαλ μέρι χύμα ήμασταν ντυμένοι εκτός από έναν 40xρονο που ήταν κυριλέ αλλά ούτε αυτό τον "έσωσε". Για να καταλάβεις από τις καλύτερες "βαθμολογίες" σε πολλά επίπεδα πήρε ένας νεαρός 21 χρονών που φορούσε ένα φαρδύ τζιν με χύμα πουκάμισο από πάνω. Μου έβγαλε κάτι πολύ θετικό και δυνατό και πήρε και από εμένα πολύ καλές "κριτικές". Δεν έγινε αυτό που φαντάζεσαι, δεν είχε να κάνει το ντύσιμο ή η ομορφιά. Προσωπικά δεν έχω προκαταλήψεις σαν αυτές που περιγράφεις και από ότ,ι φάνηκε ούτε και οι άλλοι. Με τον συγκεκριμένο άνθρωπο επικοινωνούμε ακόμη συχνά πυκνά και είναι αυτό που "είδαμε" όλοι από την πρώτη στιγμή σε εκείνον: ένας καλοπροαίρετος και καλλιεργημένος άνθρωπος που μπορείς να βασιστείς παρά το νεαρό της ηλικίας του. Πάντως οι δικές μου παρέες είναι "παρδαλές" και θα δυσκολευτείς πολύ να ανακαλύψεις κάποιον κοστουμάτο αναμέσα τους. Δεν κρίναμε στο "πείραμα" το ντύσιμο και αυτό φάνηκε αλλοιώς θα είχαμε πέσει χίλια μίλια έξω. Όταν βλέπεις μια ερώτηση τύπου "αποφάσισε σε ποιόν θα βασιζόσουν αν έπιανε φωτιά το κτίριο, τις οδηγίες ποιανού ανθρώπου θα ακολουθούσες" το τελευταίο που θα εξετάσεις είναι το ντύσιμο γιατί πρόκειται για την ζωή σου. Σε αυτή την ερώτηση βγήκαμε πρώτοι ο νεαρός κι εγώ, επίσης επιλέξαμε ο ένας τον άλλον. Το στερετοτυπικό θα ήταν να επιλεγούν μεγαλύτεροι άντρες και όχι ένας νεαρός και μια ώριμη γυναίκα. Σε αυτό που πέσανε έξω σχετικά με μένα ήταν ότι δεν με λογαριάσανε στο ζήτημα του χιούμορ, αυτή η εντύπωση άλλαξε όμως στις πρώτες ώρες κιόλας (:
Να αναφέρω και το παράδειγμα ενός άντρα ο οποίος πήρε από αδιάφορες έως κακές κριτικές. Στην συνέχεια αποδείχτηκε από τα λεγόμενά του ότι είναι χρόνια μόνος του και αποτυχαίνει να βρει σύντροφο. Θεωρούσε και εκείνος ότι κάνει κακή εντύπωση η χρόνια μοναξιά του, όπως όμως καταλαβαίνεις εμείς δεν ξέραμε τι κάνει στην προσωπική του ζωή όταν τον κρίναμε αρνητικά για αυτό που μας έβγαζε. Δεν σχολιάζω άσχετα από το περιεχόμενο της Εξομολόγησης, λέω απλά ότι δεν κρινόμαστε από τον τρόπο που ζούμε γιατί το ίδιο μας κρίνουν και όσοι δεν μας ξέρουν. Αν μας έφταιγε το ότι ζούμε μόνοι μας ή όχι, άσχετοι άνθρωποι θα μας κρίνανε ευνοϊκότερα αλλά αυτό δεν συμβαίνει.
Ρε παιδιά οι άλλοι βγάζουν πορίσματα με βάση την συμπεριφορά μας. Είμαστε αυτοί που είμαστε και αφήνουμε τις ίδιες εντυπώσεις είτε γνωρίζουν οι άλλοι την προσωπική μας κατάσταση είτε όχι. Δεν κρινόμαστε από αυτήν και η απόδειξη είναι ότι τα ίδια συμπεράσματα βγάζουν για εμάς άλλοι που δεν μας γνωρίζουν. Όταν οι γυναίκες βλέπουν έναν άγνωστο άντρα αποφασίζουν μέσα σε δευτερόλεπτα αν τους αρέσει ή όχι. Αυτό συμβαίνει κάθε μέρα με όλους μας σε κάθε μας επικοινωνία με τους άλλους. Όταν είμαστε έξω άγνωστοι μεταξύ αγνώστων και συμβεί κάτι ανησυχητικό και απρόοπτο, δεν θα απεθυνθούμε σε όποιον τύχει να είναι μπροστά μας αλλά σε εκείνον που μας εμπνέει με την παρουσία του εμπιστοσύνη. Κι αυτό το αποφασίζουμε μέσα σε κλάσματα δευτερόλεπτου.
Κοίτα αυτό που λες είναι αδύνατον να ισχύει, γιατί τότε όλες οι ελεύθερες θα χαρκτηρίζανε πέφτουλα κάθε άντρα που τις φλερτάρει εφόσον αυτός είναι αδέσμευτος.
Όχι Sir δεν ισχύει αυτό που λες. Ο κανόνας είναι ότι αν προσεγγίσει ένας άντρας μια γυναίκα στην οποία δεν αρέσει, αν το κάνει διακριτικά και απομακρυνθεί χωρίς να την έχει πρήξει δεν θα τον πει πέφτουλα. Μπορεί να πει "καλούλης μωρέ αλλά δεν είναι ο τύπος μου" ή κάτι τέτοιο. Προσωπικά δεν το βλέπω να λένε πέφτουλα κάποιον με μόνο κριτήριο αν τους άρεσε ο συγκεκριμένος. Πέφτουλα λένε τον πέφτουλα και πολλοί είναι πασίγνωστοι. Άλλωστε ένα βασικό χαρακτηριστικό του πέφτουλα είναι να μην βλέπει μπροστά του και να προσεγγίζει γυναίκες που έχουν στείλει χίλια σήματα στον Θεό και στον ίδιο ότι δεν ενδιαφέρονται.
Μπορεί να χαρακηριστεί βαρετός κάποιος ή οτιδήποτε άλλο αρνητικό, αλήθεια στο λέω δεν ακούω να χρησιμοποιούνε αυθαίρετα τον όρο "πέφτουλα". Δεν υπάρχει και λόγος άλλωστε τόσα ωραία άλλα επίθετα υπάρχουν (:
Το έχω πει τόσες φορές, δεν βαριέσαι ας το πω άλλη μια: δεν έχω ακούσει ποτέ κάποιον να χαρακτηρίζει ως "πέφτουλα" έναν άντρα με κριτήριο αν αυτός είναι σε σχέση ή όχι. Άλλα είναι τα χαρακτηριστικά του "πέφτουλα", τυχαίνει όμως πραγματικά συνήθως να πρόκειται για ελεύθερο. ΣΥΝΗΘΩΣ. Υποθέτω ότι ένας άντρας που έχει σχέση δεν μπορεί να κάνει αυτό που κάνει ένας "πέφτουλας", να παίρνει τα όρη και να την πέφτει σε όποια βρίσκει μπροστά του. Υποθέτω ακόμη ότι όποιος συμπεριφέρεται έτσι όταν είναι ελεύθερος, αυτομάτως χάνει τα βασικά χαρακτηριστικά του "πέφτουλα" λόγω της νέας του κατάστασης. Όταν ένας άνθρωπος που νιώθει χίλιες ανασφάλειες λόγω απορρίψεων από το άλλο φύλο καταφέρει να γνωρίσει και να κρατήσει έστω για αρχή μια γυναίκα κοντά του, συνήθως νιώθει ξαφνικά King και επομένως το ύφος του αλλάζει και παύει να έχει αυτό το ύφος του επίμονου ζήτουλα (δεν ξέρω πως αλλοιώς να το πω) που τον χαρακτηρίζει και τον κάνει απωθητικό στις γυναίκες. Υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται αρνητικά για όσους είναι μόνοι αλλά ακόμη και αυτοί δεν κρίνουν με το ίδιο μέτρο όλο τον κόσμο. Εκεί έξω υπάρχουν πολλοί άνθρωποι χωρίς σχέση, δεν τους θεωρούν όλους περιθωριακούς εκτός και αν είναι η συμπεριφορά τους τέτοια. Άλλο βέβαια πάλι το "περιθωριακός", και άλλο αυτό που λες. Πάντως μέχρι σήμερα δεν μου έχει συμβεί να μου πει μια γυναίκα ότι την ενόχλησε κάποιος με συμπεριφορά πέφτουλα, και να αποδειχτεί στη συνέχεια ότι πρόκειται για νορμάλ άνθρωπο.Το "λυσσασμένη" δεν το ακούω σαν χαρακτηρισμό, καταλαβαίνω όμως τι λες. Κι εδώ θα σου πω ότι περίεργες συμπεριφορές τέτοιου είδους δεν είναι αποκλειστικό "προνόμιο" αδέσμευτων γυναικών. Και αυτή επίσης η συμπεριφορά πηγάζει από αμέτρητες ανασφάλειες ή μπορεί απλά να είναι και θέμα χαρακτήρα. Εκείνο που παρατηρώ είναι ότι κοπέλες με τέτοια συμπεριφορά την κρατάνε συνήθως ανεξάρτητα αν βρίσκονται σε σχέση ή όχι.
Όχι δεν συμφωνώ, δεν πρόκειται για στερεότυπο το βλέπω να συμβαίνει όπως ακριβώς το γράφω. Άντρες που νοιώθουν ανασφαλείς επειδή τους απορρίπτουν οι γυναίκες δεν τους αναγνωρίζεις όταν κάνουν σχέση. Πρόσεξε, αναφέρομαι σε όσους έχουν θέματα όχι στον οποιονδήποτε το γράφω άλλωστε. Αυτός είναι και ο λόγος γιατί ορισμένοι λένε ότι τώρα που έχουν σχέση τους κοιτάζουν και άλλες γυναίκες. Στις περισσότερες των περιπτώσεων τους κοιτάζουν γιατί ξαφνικά εκπέμπουν αυτοπεποίθηση αντί για μιζέρια.Όχι δεν πιστεύω καθόλου ότι τα πάντα είναι θέμα ανατροφής. Από εκεί και πέρα υπάρχουν άνθρωποι και άνθρωποι αλλά το βρίσκω εξαιρετικά δύσκολο να καταδικάζεται κάποιος μόνο και μόνο λόγω της προσωπικής του κατάστασης. Συνήθως συντρέχουν και άλλοι λόγοι που έχουν να κάνουν κυρίως με την ιδιοσυγκρασία του καθενός μας.
Ενοχλητικός γίνεται όταν κάποιος δεν είναι αρεστός από το λήπτη της ''ενόχλησης''. Αν είναι αρεστός, θεωρείται φλερτ, διεκδίκηση κλπ κλπ κλπ .Ασχέτως τούτου, είναι γεγονός ότι υπάρχει μία προκατάληψη σε βάρος ανθρώπων οι οποίοι είναι μόνοι, και αντιθέτως μία ευρύτερη αποδοχή έναντι ατόμων που είναι σε σχέση ή παντρεμένοι: η δέσμευση λειτουργεί ως μία τρόπον τινά ''πιστοποίηση'' της αξίας του, όταν η μοναξιά ως μία απόδειξη της απαξίας τους.
Scroll to top icon