ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

οι στιγμες που τα φτερουγισμτα στο στομαχι σου δε φευγουν δε θες νασαι χωρις εκεινον που νιωθεις σαν εφηβη τον πρωτο σου ερωτα που δε χορταινεις να σε φιλαει να παραλυει και ανατριχαζει το σωμα σου που κλεινεις τα ματια και χανεσαι σε μια ζεστη αγκαλια που το παθος ο ποθος γινετε φωτια που σε καιει μεσα σου σε στελνει σε αλλο συμπαν γαλαξιες δε πατας στη γη δυο σωματα ενα -ο ερωτας ζει στην επαφη τους. Που μπορεις να κλαις ευτυχισμενη δε φοβασαι που χαμογελας παλι ξεχνας οτι οσα ασχημα ζησες φοβους ανασφαλιες και ωιωθεις η καρδια σου θα σπασει γεματη απολα τα συναισθηματα που ειχες ξεχασει πυο ζεις σε λιγες μερες οσα ποθουσες για χρονια και μπορεις παλι να ονειρευσαι -ξεκινας να ζεις απο τη αρχη. Που σε προσεχει ενδιαφερετε ειναι διπλα σου σε κανει να νιωθεις μοναδικη που θελεις να τον ακους χωρις να μιλας -οταν η σιωπη δε μιλαει και για τους δυο. Που γεμιζεις αισιοδοξια να ακους μη σε νοιαζει τιποτα και δεν φοβασαι οτι θα χαθει που σε κοιταει στα ματια και ξερεις θα ειναι παντα εδω που αφηνεσαι πανω του να σε κραταει σφιχτα να σε χαιδευει και να κοιτας τη θαλασσα ταστερια να ταξιδευουν σα βαρκουλες τα ονειρα σου που η νυχτα το σκοταδι εχουν κατι μαγικο πια. Που παρακαλας κατι να γινει να μην υπαρχει επιστροφη κατι να μεινεις εκει για παντα μονο μαζι του που αφηνεσαι πανω του στο αγγιγμα του σε καθε ομορφο που ζεις μαζι του. Ολες και αλλες στιγμες μια στιγμη -η στιγμη που γνωριζεις το ανθρωπο σου. Μη χανετε την ελπιδα μη κανετε εκπτωσεις σε οτι χρειαζεστε ο ανθρωπος σας θα ερθει οταν δε περιμενετε -αν καπου καπου αναρωτιεμαι αν το αξιζω αυτο αραγε...