7.4.2015 | 00:36
"Στην καρδιά μου σαν σφραγίδα μία πεθαμένη ελπίδα"
Είναι ένα εξάμηνο τώρα που έχω γνωρίσει κάποιον σε έναν χώρο. Δεν τον βλέπω συχνά, αλλά όποτε τον βλέπω το βλέμμα του με διαπερνά. Κομπλάρω τόσο που αποφεύγω να τον κοιτάξω και εγώ. Αποφάσισα λοιπόν να βρω έναν τρόπο να τον βλέπω πιο συχνά. Όμως, όπως φαίνεται, κάποιο άτομο από εκείνον τον χώρο κάτι έχει καταλάβει και προσπαθεί με κάθε τρόπο να μας κάνει να μην συναντιόμαστε. Φέρνει έτσι τις καταστάσεις που στο τέλος δεν βλεπόμαστε. Φοβάμαι πως θα μείνω με την όρεξη. Και πάνω που ήμουν τόσο χαρούμενη που θα τον έβλεπα συχνότερα. Δεν αντέχω άλλο. Εδώ και 4 χρόνια είμαι μόνη μου, μετά από πολλές φουρτούνες που πέρασα και κατάφερα να νιώσω ξανά. Ξανά ζωντανή Θα ήθελα πολύ να το ζήσω, αλλά δεν με αφήνουν, κανείς δεν θέλει να ευτυχήσω. Κανένας..."Μέσα στη βουή του δρόμουήταν να βρω το όνειρό μου...να το βρω και να το χάσωκαι ούτε πια που θα το φτάσω"www.youtube.com/watch?v=F4Sc18tYpds
