ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χτες βράδυ πηγαίνοντας στο κέντρο της Αθήνας για να απολαύσω άλλη μια ανυπέρβλητη κινηματογραφική βραδιά, πέτυχα στο λεωφορείο τον πολυαγαπημένο μου Σύλλα Τζουμέρκα, τον εξαιρετικά ταλαντούχο σκηνοθέτη.Ήμουν πίσω, στην τετράδα θέσεων λίγο πριν τη γαλαρία κι αυτός μπήκε στη μεσαία πόρτα και κάθισε σε κάποια θέση προς τη μέση.Δεύτερη φορά που τον πετυχαίνω.Τον είχα πετύχει και πριν δύο χρόνια, πάλι στο ίδιο λεωφορείο.Κρίμα που δεν του μίλησα ούτε τότε ούτε τώρα.Γενικά δεν είμαι ενοχλητικός τύπος, γι' αυτό.Αν του μίλαγα, φαντάζομαι θα του έκανε κι αυτού εντύπωση γιατί συνήθως τους σκηνοθέτες δεν τους αναγνωρίζει ο κόσμος.Ούτε καν τους ηθοποιούς δεν αναγνωρίζει το κοινό αν δεν είναι κάποιος με αναγνωρισιμότητα από την τηλεόραση.Τέλος πάντων.Έστω κι απ' αυτή τη στήλη μέσα από αυτό εδώ το κινηματογραφόφιλο site , θέλω να του πω ότι είναι το πρότυπό μου.Τον θεωρώ τον καλύτερο εν ζωή Έλληνα σκηνοθέτη.Πρώτος στην καρδιά μου ήταν ο εκλιπών Νίκος Νικολαϊδης αλλά μεγαλύτερο εν ζωή Έλληνα σκηνοθέτη θεωρώ τον Σύλλα Τζουμέρκα.Οι υπέροχες ταινίες του είναι οι εξής:1. '' Χώρα προέλευσης'' (2010)2. '' η έκρηξη'' (2014)3. '' το θαύμα της θάλασσας των Σαργασσών'' (2019)Έχει κάνει και μια μικρού μήκους το 2000 με τον εξαιρετικό τίτλο ''τα μάτια που τρώνε'' αλλά δεν την έχω δει και θέλω πολύ.Τον λατρεύω, να είναι πάντα καλά και δημιουργικός και πάντα να κάνει τέτοιες αριστουργηματικές ταινίες.