ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το προηγούμενο καλοκαίρι που ήμουν 19, είχα πάρει το βραδινό καράβι για το νησί μου. Το ταξίδι ήταν περίπου 5-6 ώρες και δεν περνούσε το βράδυ, αφού δεν μπορούσα και να κοιμηθώ, χωρίς καμπίνα.Κατα τύχη ήρθε και έκατσε δίπλα μου ενας μελαχρινός άντρας γύρω στα 30, ήταν καθηγητής, και πιάσαμε κουβέντα, υπέροχη συζήτηση. Έβαλε μετά μια ταινία να δούμε στον υπολογιστή του και η ώρα πέρασε μαγικά.Όταν φτάσαμε μου έδωσε το τηλέφωνό του, τάχα αν χρειαζόμουν βοήθεια σχετικά με ενα εκπαιδευτικό θέμα που συζητήσαμε, αλλα δεν τον ενόχλησα. Δεν θα το διαβάσει φυσικά αλλα πρέπει κάπου να πώ πως είμαι ευγνώμων για τις όμορφες ώρες που περάσαμε εκεί στο πλοίο.Πάντα με έλκυε κάτι με τους εκπαιδευτικούς (μην γελάτε), αλλα εκείνος ήταν τόσο ευαίσθητος, συνεσταλμένος και μου απέπνεε μια ηρεμία. Βρήκα το χαρτί με το τηλέφωνό του και τα θυμήθηκα..