ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια. Εγώ ήμουν αυτή που σε άφησα γιατί λόγω των δικών μου θεμάτων δεν ήθελα να σε αποκάνω. Όταν παρακαλούσα να χωρίσουμε γιατί χρειαζόμουν ειλικρινή χρόνο με τον εαυτό μου, μόνη μου, δε με πίστεψες-νόμιζες πως θα πήγαινα στον επόμενο. Τέσσερα χρόνια λοιπόν δεν έχω επιδιώξει άλλη σχέση. Κι έρχονται αυτά τα ρημάδια καλοκαίρια κι αισθάνομαι πως μου τα χεις κλέψει μια για πάντα. Καλοκαίρι σε γνώρισα, μιας κι είχαμε ξεμείνει κι οι δύο Αθήνα. Ήμασταν ακόμη παιδιά. Εσύ μ'ερωτεύθηκες, εγώ μάλλον φοβήθηκα και δεν ήθελα κάτι παραπάνω. Ήθελα όμως εσένα. Σε αγάπησα. Μου έβγαλες κομμάτια του εαυτού μου που δε γνώριζα πως είχα. Ήταν το πιο όμορφο καλοκαίρι της ζωής μου. Έτσι όπως ήμασταν ξαπλωμένοι στον φάρο μέχρι το πρωί, κοιτάζοντας τον ουρανό, χωρίς να χρειαστεί να μιλάμε, απλά να συνυπάρχουμε με ένα ζευγάρι ακουστικά. Όταν επανασυνδεθήκαμε μετά από ενάμιση χρόνο, ήμουν πια ερωτευμένη. Αγάπη μου, το χάλασες..πίστευες πως σου χρώσταγα επειδή σε είχα απορρίψει την πρώτη φορά. Σε άφησα να δείς αν το θες αυτό, το ήθελες, το δέχτηκες όμως συνέχισες να φέρεσαι εκδικητικά. Δε χρειαζόταν. Να ξέρεις πως ήσουν ένα κομματάκι μου και ύστερα από όσα έχουν συμβεί δεν έχω πει κακό λόγο για σένα. Μας έχω συγχωρέσει. Λυπάμαι που όταν με πετυχαίνεις (μια φορά το χρόνο) αποφεύγεις τη βλεμματική επαφή. Ό,τι έχουμε ζήσει, δεν σβήνει έτσι. Όσα χρόνια και να περάσουν, όσες φορές κι αν ερωτευθώ ξανά, εσύ θα είσαι η πρώτη μου όμορφη ανάμνηση. Μου έχεις κλέψει τα καλοκαίρια. Να είσαι καλά και να μη κακιώνεις, κρίμα είναι. Πέρασαν τα χρόνια, οι άσχημες στιγμές έχουν εξαχνιστεί αλλά οι όμορφες μου στοιχειώνουν το μυαλό. Υ.Γ.: Να ξέρεις πως η ψυχούλα που μου άφησες φεύγοντας ακόμα αντιδράει στο όνομά σου και σε ψάχνει. Ο χρόνος είναι σχετική έννοια.