ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πες μου οτι με σκέφτεσαι. Όσο εγώ. Εγώ που δεν αντέχω μακριά σου. Που κρατιέμαι με νύχια και με δόντια να μην επικοινωνήσω μαζί σου. Γιατί δεν επιτρέπεται, δε μου το επιτρέπω. Εγώ που νιώθω τύψεις όταν μου στέλνεις μηνύματα και σου μιλώ. Κάθε ημέρα, όλη τη μέρα, η σκέψη μου είναι σε σένα. Και τα βράδια νιώθω ενοχές, πόσες ενοχές. Ενοχές που σου μιλώ, ενοχές που ξέρω οτι κι εσυ με σκέφτεσαι, που νιώθω πόσο πολύ με θέλεις. Μου το λες, όσο μπορείς, όσο σου επιτρέπω, πώς αντέχεις και δεν το φωνάζεις, σε πνίγει και είναι φανερό. Δεν πρέπει, δεν πρέπει, και δε θέλω να σε σκέφτομαι, δε θέλω πια, φτάνει, θέλω να σταματήσω, να ξενερώσω, να βαρεθώ. Κάνε κάτι να σε βαρεθώ. Ξενέρωσέ με. Απογοήτευσέ με. Με τσακίζει, με σκοτώνει που ξέρεις, ξέρεις γιατί δεν μπορώ, και δε μου ζητάς τίποτα. Θέλεις να σου δώσω τον κόσμο όλο κι όμως δε ζητάς τίποτα. Κι έτσι με κάνεις να θέλω να σου δώσω τον κόσμο όλο ακόμα περισσότερο. Πρέπει εγώ να το κάνω. Εγώ να σε απογοητεύσω. Εγώ να σε ξενερώσω. Εγώ να σου φερθώ άσχημα. Για να πάψεις, να πάψεις να μου μιλάς έτσι, να πάψεις να μου λες τα πιο όμορφα πράγματα που έχω ακούσει. Λιτά και όμορφα. Λίγα λόγια και ουσίας. Και δεν αντέχω, καίγομαι, λιώνω, δεν αντέχω, γιατί με κερδίζεις και δεν πρέπει, δε θέλω, δεν επιτρέπεται να με κερδίζεις. Εγώ πρέπει, οφείλω, να σε κάνω να φύγεις, να με ξεχάσεις."Πληγωσέ τον για να τον σώσεις".Τη μέρα που δε θα δειλιάσω, και θα το κάνω, θα σου γράψω ένα γράμμα, και πρώτη φορά θα σου παραδεχτω οτι ειμαι ερωτευμένη μαζί σου, ότι σε ονειρεύομαι τα βράδια, οτι εισαι πανέμορφος. Οτι θέλω να κάνουμε έρωτα. Θα παραδεχτώ όλα όσα νιώθεις κι εσυ. Και δε θα στο στείλω ποτέ..