ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

(επειδη ειδα κι αλλες παρομοιες εξομολογησεις γραφω κι εγω τη δικη μου)να πω ενα ευχαριστωπου εξαιτιας του ειμαι εγω σημερα εδω και ζω τη ζωη μου. . . που αδιαφορησες για μενα απο παιδι και συνεχιζεις να αδιαφορεις (αυτο με εκανε να ειμαι δυνατη και να παλευω στη ζωη)που μου εδωσες μεν υλικα αγαθα αλλα ξεχασες το κομματι που λεγεται αγαπη, αγκαλια (ποτε μου δεν ενιωσα την αγκαλια σου, την ενιωθα μεσα σε αλλους)που ησουν οξυθυμος κι εβγαζες πανω μου τα νευρα της δουλειας της ζωης τα δικα σου νευρα (με εκανες να ωριμασω γρηγοροτερα βλεποντας το αλλο προσωπο των ανθρωπων)που με συγκρινες και με μειωνες (με εκανες να ξεπερασω τον ιδιο μου τον εαυτο σε πολλα πραγματα)που τα χρηματα ηταν για σενα μια καταδικη (καταφερα και βγαζω δικα μου και δε σε εχω αναγκη πια)που η φιγουρα σου ηταν η μονη που συγκρατησα γιατι σαν πατερας δεν ησουν πουθενα δε φανηκες πουθενα δεν ειπες ενα μπραβο δεν με χειροκροτησες στο σχολειο στη σχολη γιαυτο ασε στο γαμο μου να παω μονη μουοπως μονη διχως πατερα ημουν ολα αυτα τα χρονιαη στιγμη ειναι δικη μου και δε θα αφησω να μου την καταστρεψειςνα εισαι καλα στο μικροκοσμο σουσε συγχωρωκαι λυπαμαι για σενα