ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε μερικές μέρες θα δω μετά από κάποιους μήνες έναν τύπο ο οποίος μετά από κανα δυο εμφανίσεις-εξαφανίσεις του και αφού κάναμε σεξ, εξαφανίστηκε εντελώς(την τρίτη φορά πια).Χθες το βράδυ που έμαθα ότι παρουσιάστηκε η ευκαιρία να πάω στο μαγαζί που δουλεύει, αρχικά ήμουν κάθετη στο όχι.Σιγά σιγά όμως καθώς το σκεφτόμουν κατέληξα στο ότι δε γίνεται να καθορίζει αυτός το που θα πηγαίνω (μ'αρέσει πολύ το μαγαζί και από την ιστορία αυτή και μετά δεν ξαναπάτησα).Μετά σκεφτόμουν πως θα γίνει όταν τον δω να είμαι άνετη, μη πάρω κανα ύφος πληγωμένου κουταβιού και εξευτελισθώ.Και αναρωτιόμουν, να χαιρετήσω ή να μη χαιρετήσω;Από κοντά να πάω ή από μακριά;Αν δεν πάω να του μιλήσω θα βγω η κομπλεξικιά της υπόθεσης;Μέχρι που όλες αυτές μου τις απορίες τις έλυσε μια φίλη μου.Η οποία πολύ απλά μου είπε αυτά που μου έλεγε και η λογική μου.Φυσικά και έχω το δικαίωμα να μη βρίσκω το λόγο να του μιλήσω.Φυσικά και έχω το δικαίωμα να μη θέλω να τον χαιρετήσω.Φυσικά και έχω το δικαίωμα να θεωρώ λάθος τη συμπεριφορά του. Και φυσικά αυτά τα ξέρει και ο ίδιος.Οπότε όχι κουβεντούλες και χαρούμενες χαιρετούρες του τύπου είμαι υπεράνω και δεν τρέχει κάτι.Γιατί τρέχει. Και υπεράνω νομίζω πως είμαι και μόνο που δεν έφαγε και δε θα φάει πατόκορφο ξέχεσμα.