ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

δεν μπορω αλλο.δεν ειμαστε φιλοι πια.σου ειπα ψεματα οταν χωρισαμε και ειπαμε να μεινουμε φιλοι.εισαι ακομα στο μυαλο μου.ηθελα να εχουμε κατι ωραιο , κατι μαγικο.και εσυ το ιδιο ειπες.σε απογοητευσα ομως.πρωτη φορα το ζουσα αυτο με μια κοπελα που ηξερα καιρο πριν και εκανα λαθος κινησεις.γιατι δεν σε εβλεπα απλως σαν μια νεα γνωριμια.εισαι ο κρυφος ποθος μου που εγινε πραγματικοτητα και αυτο με αποσυντονισε εντελως.σε βλεπω καθε μερα εστω και για μισο λεπτο και με τσακιζει αυτο.θυμαμαι τις λιγες στιγμες που ειχαμε μια προς μια.δεν μπορω να σε βγαλω απο τις σκεψεις μου.μακαρι να γυρνουσα τον χρονο πισω και να διορθωνα τα λαθη μου.και να μην σε ξενερωνα.βρηκα καποια που ηθελα πραγματικα και ξαφνικα την εχασα.ποναει πολυ αυτο.κουραστικα να περιπλανιεμαι σε οποιες σχεσεις που απλως πειραματιζομαι μεχρι να μαθω την αλλη.σε ηξερα και με ηξερες.και πηραμε το ρισκο.δεν μπορω να το χωνεψω οτι σε εχασα.γυρνα πισω,βασανιζομαι.καθε μερα σε εχω τοσο κοντα , αλλα ειμαστε τοσο μακρυα.ενα γεια να μου πεις τωρα,χανω τα λογια μου.πριν ημουνα πιο ανετος.εχω να κλαψω πανω απο 10 χρονια.και ομως μετα απο το τελος μας καθε μερα ξυπναω με ενα δακρυ και την εικονα σου στο μυαλο μου , καθε μερα.θελω να σε ξεπερασω,αλλα δεν μπορω.γιατι σε θελω ακομα,γιατι κατα βαθος δεν θελω να σε αφησω να φυγεις απο τις αναμνησεις μου.δεν εισαι σαν τις προηγουμενες που θυμαμαι μονο το ονομα τους και τιποτα αλλο.ειμαι χαλια 3 βδομαδες τωρα.εισαι η πρωτη που θα ελεγα το ''σ'αγαπω'' και δεν προλαβα να στο πω.