ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

που γίνομαι απότομη και χτίζω μεταξύ μας τείχη. Δεν ξέρω πως να σου πω τα παράπονά μου χωρίς να σε διώξω. Με πιάνει ο θυμός και το πείσμα μου. Δεν είναι κακία, είμαι απλώς πληγωμένη. Νιώθω πως, όταν σου λέω σκέψεις λίγο πιο βαθιές, τις χρησιμοποιείς εναντίον μου. Φοβάμαι πια να σου ανοιχτώ. Νιώθω άσχημα που έχει κολλήσει η κατάσταση μεταξύ μας. Νιώθω πως χάνω ζωή. Δεν μπορείς να αναπληρώσεις το χρόνο, είναι κάτι που δεν αναπληρώνεται. Θυμώνω και θλίβομαι που με κρατάς ακόμη σε απόσταση. Θέλω να προσπαθήσω να μην με νοιάζει, να αφεθώ στη ροή της ζωής μου, να μην δίνω τόση σημασία αλλά δεν μπορώ. Έχω ανάγκη μια αγκαλιά, την αγκαλιά σου. Φαντάζομαι ότι ο δικός σου κόσμος είναι αλλιώς αλλά θα πρέπει κι εσύ να μπεις στον δικό μου, να γνωρισεις την οικογένειά μου, αν θες να είμαστε μαζί, κι ελπιζω να μην σε κανει αυτο να τσαλακωνεσαι οπως μου ειχες πει καποτε.