28.2.2017 | 21:10
Συγγνωμη και εγωισμος..
Ειμαι εγωιστρια σε καποια θεματα και αυτο με εχεις τραβηξει πισω μερικες φορες στη ζωη μου και ενα απο τα αρνητικα του χαρακτηρα μου ειναι πως δεν παραδεχομαι συχνα τα λαθη μου ουτε ζηταω συγγνωμη οσο θα επρεπε.. Η κατασταση ομως εχει ως εξης: πριν κατι μερες τσακωθηκα ασχημα με την εδω και χρονια καλυτερη μου φιλη. Εκεινο το βραδυ λοιπον ηπια τοσο ωστε να κανω κεφαλι αλλα εχοντας επιγνωση της καταστασης. Παω λοιπον σε εναν χωρο που μου ανηκει και βρηκα εκεινη ενα παιδι που ενδιαφερομαι ( ενας απο τους λογους που τσακωθηκαμε , σε καμια περιπτωση ο σοβαροτερος) και μια γνωστη μας. Η καλυτερη μου φιλη λοιπον με την γνωστη μας με εδιωξαν απο αυτο το δωματιο που μου ανηκει. Εγω εκνευριστηκα και μιλησα πολυ ασχημα τους εδιωξα και τους τρεις απο κει μεσα σχεδον φωναζοντας. Με την μια την κοπελα μιλησαμε και τα βρηκαμε. Ομως με εκεινο το παιδι που υπαρχει εντονο ενδιαφερον δεν του εχω μιλησει γιατι ντρεπομουν ενω βρεθηκαμε απο κοντα. Γνωριζω πως εχω ανωριμη συμπεριφορα και προσπαθω να τα διορθωσω. Οσο για την καλυτερη μου φιλη αν αναρωτηθει καποιος με προδωσε με πολυ ασχημο τροπο που δεν αναφερομαι. Εσεις στη θεση μου θα ζητουσατε συγγνωμη απο αυτο το παιδι? Απο τη φιλη μου? Υ.Γ: γνωριζω πως η ερωτηση μου ειναι γελοιοα αλλα δεν το εχω με τις απολογιες