5.9.2011 | 22:41
Συγγνωμη μανούλα
που δε σε βοηθούσα όσο έπρεπε όταν έπρεπε(αν και μάλλον εσυ δε μας αφηνες για να περνανε ολα απο τα χερια σου και εμεις ειχαμε αφησυχαστει γιατι ετσι μας βόλευε).Ελπίζω τώρα τουλάχιστον να είσαι περήφανη για μένα για οσα εχω καταφερει 2 χρόνια τωρα και να μας προσεχεις οπως έκανες παντα. θα σε αγαπαω παντα, θα μου λειπεις παντα θα σε σκεφτομαι παντα. το γλυκό σου κοριτσάκι.
