ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι με το φίλο μου ένα χρόνο και κάτι.Εγώ 29 αυτός 27.Αγαπιόμαστε, περνάμε όμορφα, δε μαλώνουμε, κάνουμε καλό σεξ, έχουμε γενικά ίδια στάση ζωής, και καλές δουλειές και οι δύο με σταθερούς μισθούς. Εγώ μένω μόνη μου εδώ και κάποια χρόνια εκείνος με την οικογένειά του.Του έχω πει πως θα ήθελα να συγκατοικούσαμε, αλλά μου λέει πως ακόμα δεν είναι έτοιμος. Το εκτίμησα που ήταν ειλικρινής, αλλά από την άλλη στεναχωριέμαι, εφόσον τα πάμε τόσο καλά, γιατί να προτιμάει να μένει με τη μαμά και την αδερφή του; Δεν είναι ότι μένει μόνος και θα ζοριστεί αν μείνει με συγκάτοικο γιατί δε θα έχει την ελευθερία του να μένεις μόνος σου.Σκέφτηκα και μήπως φοβάται ότι θα είναι παραπάνω δέσμευση, αλλά γενικά δεν είμαι από αυτές που θέλουν γάμους και τέτοια, τις ξέρει τις απόψεις μου πάνω σε αυτό το θέμα και θα ήταν τελείως αβάσιμο να φοβάται ότι θέλω να τον "τυλίξω", ξέρει πόσο αντίθετη είμαι με τέτοιες νοοτροπίες.Για ποιο λόγο να μη θέλει λοιπόν;